Η εκτίμηση αρχών και όχι μόνο, αλλά και προσώπων που είχαν ασχοληθεί με την υπόθεση των κλεμμένων εικόνων, ότι στο κύκλωμα της αρχαιοκαπηλίας, η δουλειά είναι αριστοτεχνικά στημένη και κυρίως ότι υπάρχει άνωθεν κάλυψη στα μέλη του, αρχίζει να επιβεβαιώνεται από τις ίδιες τις εξελίξεις. 
Ο 43χρονος επιχειρηματίας από τα Τρίκαλα, που συνελήφθη την περασμένη εβδομάδα μετά από ένταλμα της Ανακρίτριας Ιωαννίνων, έχοντας στην κατοχή του μία από τις εικόνες που είχαν κλαπεί το 2005 από τη Μονή Βισικού στην Καλουτά του δήμου Ζαγορίου, αφέθηκε ελεύθερος μετά την απολογία του στο αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Τρικάλων, καθώς παρουσίασε έγγραφα με τη σφραγίδα της αρμόδιας Διεύθυνσης του υπ. Πολιτισμού σύμφωνα με τα οποία κατείχε νόμιμα την εικόνα που βρέθηκε στην κατοχή του!
 Έτσι, ο 43χρονος δικάστηκε μόνο για την παράβαση του Νόμου περί κατοχής όπλων και πυροτεχνημάτων και καταδικάστηκε σε ποινή 12μηνης φυλάκισης με αναστολή τριών ετών.
Το έγγραφο που παρουσίασε ο 43χρονος φέρει την υπογραφή υπηρεσιακού παράγοντα του υπουργείου Πολιτισμού, από την αρμόδια Διεύθυνση στην οποία απευθύνονται όσοι θέλουν να νομιμοποιήσουν έργα τέχνης ή εικόνες, που έχουν περιέλθει στην κατοχή τους. Το πιστοποιητικό έχει εκδοθεί το 2007, δύο χρόνια μετά την κλοπή στην Καλουτά, με την αρμόδια Διεύθυνση του υπ. Πολιτισμού να αγνοεί (;) ότι η συγκεκριμένη εικόνα ήταν προϊόν κλοπής.
Το στοιχείο αυτό κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα την υπόθεση καθώς επίσης και το ότι στο ίδιο έγγραφο που παρουσίασε ο 43χρονος, φέρεται να περιλαμβάνονται συνολικά 14 εικόνες, των οποίων πιστοποιήθηκε η νόμιμη κατοχή τους, ενώ είχαν αφαιρεθεί δύο χρόνια πριν από τη Μονή Βισικού.
Από τις 14 εικόνες, η μία είχε βρεθεί τους προηγούμενους μήνες στις γκαλερί ανά την Ευρώπη, όπου είχαν καταλήξει από το κύκλωμα, η δεύτερη είναι αυτή που είχε ο 43χρονος στην κατοχή και οι άλλες 12 αναζητούνται…
Αξίζει επίσης να σημειωθεί, ότι το 2007 που η συγκεκριμένη, όπως και οι εικόνες που αναζητούνται, έφτασαν στο υπ. Πολιτισμού, για να πιστοποιηθεί η κατοχή τους από τον ιδιώτη, είχαν ήδη υποστεί την επεξεργασία συντήρησης και η κατάστασή τους ήταν άριστη, όπως αυτή των εικόνων που τελικά εντοπίστηκαν σε διάφορες γκαλερί και επαναπατρίστηκαν στην Ελλάδα.
Τα ερωτηματικά βέβαια είναι πάρα πολλά και προκύπτουν κυρίως από το πώς η αρμόδια Διεύθυνση του υπ. Πολιτισμού εξέδιδε τα πιστοποιητικά νόμιμης κατοχής, δύο χρόνια μετά την κλοπή των εικόνων.
Υποθετικά, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος, ότι η κλοπή των εικόνων είχε μεν δηλωθεί, στο αρχείο όμως του υπ. Πολιτισμού δεν υπήρχαν καταλογογραφημένες και σε ψηφιακή μορφή οι εικόνες αυτές, επομένως δεν υπήρχε και η τεχνική δυνατότητα να διαπιστωθεί, ότι πρόκειται όντως για εικόνες που ήταν προϊόντα κλοπής.
Πληροφορίες αναφέρουν, ότι μετά τις τελευταίες εξελίξεις στο υπ. Πολιτισμού με εντολή του υπουργού, Κ. Τασούλα έχει αρχίσει η αναζήτηση των σχετικών αρχείων για να διαπιστωθεί εάν από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 εκδόθηκαν και άλλα τέτοια πιστοποιητικά και τι ακριβώς αφορούσαν, ώστε να διαπιστωθεί αφενός η έκταση της αριστοτεχνικής απάτης και αφετέρου εάν προκύπτει συνεργασία υπηρεσιακών παραγόντων, επομένως εάν υπήρχε δόλος ή εάν πρόκειται για περιπτώσεις αμέλειας.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ