Στο τέλος 
χάνουν όλοι

Πολύ μικρή δημοσιότητα είχε στη χώρα μας η έκθεση που παρουσιάστηκε την προηγούμενη Τρίτη από τη Γερουσία στις ΗΠΑ αναφερόταν σε απαράδεκτες μεθόδους ανάκρισης της CIA. Μεθόδους που όλοι όσοι ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα θεωρούν τυπικά "βασανιστήρια".
Στη χώρα μας δεν συζητάμε τέτοια θέματα επειδή θεωρούμε ότι δεν μας αφορούν ή ότι έχουμε σημαντικότερα ζητήματα να ασχοληθούμε όπως η οικονομία μας.
Κι όμως ο κόσμος μας άλλαξε κατά πολύ μετά τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» που εξαπέλυσε η Αμερική του Μπους μετά την 11η Σεπτέμβρη. Έγινε πιο σκληρός, πιο ακραίος, γεμάτος πολέμους, εντάσεις. Το όνειρο μιας περιόδους ειρήνης που θα έφερνε το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, αντιστράφηκε πλήρως, έγινε μία δυστοπία.

Σκληρή κατάσταση

Ένα αποτέλεσμα των σκληρών πολιτικών της εξουσίας είναι ότι σκληραίνουν και οι άνθρωποι. Η κοινωνική συνείδηση βαθμιαία υποχωρεί, θεωρίες μίσους ενδυναμώνονται και γίνονται «κοινός νους», η ακροδεξιά έρχεται στο κέντρο. Ακραίες απόψεις μας φαίνονται λογικές.
Ποσοστό 59% θεωρούν "δικαιολογημένο" τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε η CIA τους "ύποπτους τρομοκράτες", σύμφωνα με δημοσκόπηση που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα. «Πιστεύετε ότι ο χειρισμός των ύποπτων για τρομοκρατία από τη CIA ήταν δικαιολογημένος ή όχι;» ήταν το ερώτημα στη δημοσκόπηση, η οποία έγινε για λογαριασμό της εφημερίδας Ουάσινγκτον Ποστ και του καναλιού ABC News, χωρίς να χρησιμοποιείται η λέξη "βασανιστήρια".
Βέβαια υπάρχει και το 31% που δήλωσε ότι ήταν "αδικαιολόγητη" η στάση που τήρησε η CIA. Δεν είναι λίγο το ένα τρίτο, αλλά δεν είναι και λίγοι οι μισοί Αμερικάνοι που δεν έχουν πρόβλημα με τις ακραίες μεθόδους.

Νέοι πόλεμοι

Στην πράξη, ξέρουμε πια ότι ο «πόλεμος» κατά της τρομοκρατίας δεν απέδωσε τίποτα. Αντίθετα, νέοι τρομοκράτες εμφανίστηκαν ακόμα πιο σκληροί από τους προηγούμενους. Ποιος θα περίμενε να γίνεται θέαμα ένας αποκεφαλισμός, ακριβώς δηλαδή αυτό που θέλει ο τρομοκράτης.
Ακόμα χειρότερα, μέσα από τη στρατηγική της έντασης επιχειρείται να αναδιαταχθούν συμφέροντα, γεωπολιτικές επιρροές και σύνορα. Νομίζουν ότι θα κερδίσουν μέσα στην αναμπουμπούλα, κάποιοι. Ο 20ος αιώνας όμως των δύο μεγάλων πολέμων έδειξε ότι στο τέλος χάνουν όλοι. 

Πρόβλημα το Σάββατο

Ωραία είναι αυτή η μελέτη για το σαββατοκύριακο. Χαρακτηρίζεται από τους ειδικούς ως επικίνδυνη ζώνη εξαιτίας της απότομης αλλαγής ημερήσιου προγράμματος και συνηθειών, όπως διαβάσαμε στο ηλεκτρονικό Βήμα χτες.
Συμβαίνουν διάφορα ωραία το σαββατοκύριακο που μας ταλαιπωρούν: Ξαφνική αλλαγή του ημερήσιου προγράμματός μας μπορεί να συνοδεύεται από ημικρανία ή έντονους πονοκεφάλους, λόγω αλλαγών στην καθημερινή μας λειτουργία, σωματική άσκηση που επειδή είναι σπάνια φέρνει και τραυματισμούς, απότομη χαλάρωση και κακή στάση του σώματος στον καναπέ που φέρνουν παθήσεις, αλλά και ψυχολογική χαλάρωση που συνοδεύεται από διατροφική χαλαρότητα άρα μας κάνει χοντρότερους.
Βρείτε το άρθρο γιατί περιέχει και πολύ πετυχημένες εξηγήσεις από τους γιατρούς. Κι ας προσθέσουμε κι ένα άλλο πρόβλημα, όχι άγνωστο στους περισσότερους. 
Τα σαββατοκύριακα συναντιέσαι με τον άλλο που όλη την εβδομάδα δεν τον βλέπεις. Τον φίλο, τον συγγενή, τον σύζυγο, τα παιδιά. Ε, τι περιμένεις; Να είναι όλοι μια χαρά χωρίς να συμβαίνει τίποτα; Πώς χωρίζουν τα ζευγάρια όταν πάνε διακοπές γιατί είναι για πρώτη φορά όλη τη μέρα μαζί; Έ κάπως έτσι είναι και τα σαββατοκύριακα. Γεμάτα ελπίδες μεν, αλλά και γεμάτα κι από εμπόδια που φόρτωσε η εβδομάδα που προηγήθηκε. 

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr