Με τα Γιάννενα να αχνοφαίνονται στο βάθος, μέσα από τα σύννεφα, περίπου έτσι όπως τα έβλεπαν και οι εθελοντές Γαριβαλδινοί της μάχης του Δρίσκου τον Νοέμβριο του 1912, τιμήθηκε την Κυριακή το πρωί, η μνήμη του ήρωα ποιητή και πολιτικού Λορέντζου Μαβίλη που έπεσε μαχόμενος για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων.
Στο ύψωμα πάνω από το χωριό της Βασιλικής, λίγα μέτρα μακριά από το σημείο που χτυπήθηκε δύο φορές από σφαίρες Τούρκων ο Μαβίλης, στις 28 Νοεμβρίου 1912, έγινε η τελετή κατάθεσης στεφάνων στο Ηρώο το οποίο τιμά το σύνολο των πεσόντων που συμμετείχαν στη μάχη. 
Εκπρόσωποι των τοπικών αρχών, ο Περιφερειάρχης Αλέξανδρος Καχριμάνης, ο Δήμαρχος Θωμάς Μπέγκας, ο βουλευτής Σταύρος Καλογιάννης, κάτοικοι του χωριού και Κερκυραίοι που έφτασαν όπως κάθε χρόνο για την εκδήλωση, απέτισαν φόρο τιμής στον αγώνα όλων εκείνων που προσέτρεξαν για την ελευθερία στα Ηπειρωτικά εδάφη.
Ακολούθησε ειδική εκδήλωση στην αίθουσα του παλιού δημοτικού σχολείου Βασιλικής, παρουσία πλήθους κόσμου.
Για το παράδειγμα συνέπειας στη ζωή και το έργο του Μαβίλη, μίλησε ο Δήμαρχος Θωμάς Μπέγκας. 
«Με έναν τρόπο τιμούμε σήμερα τη συνέπεια λόγων και πράξεων. Γιατί για την εποχή μας, όπου υπάρχει μια κραυγαλέα αναντιστοιχία λόγων και έργων 
και τα μεγάλα λόγια συνοδεύονται συνήθως από ασήμαντες πράξεις, η ζωή και ο θάνατος του Λορέντζου Μαβίλη αποτελεί ένα ξεχωριστό παράδειγμα συνέπειας. 
Ο Μαβίλης δεν ήταν μόνο ένας φλογερός κήρυκας του ξεσηκωμού, αλλά συμμετείχε ενεργά στους απελευθερωτικούς αγώνες του έθνους. 
Σφράγισε με την ίδια του τη ζωή τη συνέπεια λόγων και πράξεων. 
Πιστεύω πως σε εποχές κρίσεις, σαν κι αυτή που ζούμε, έχουμε ανάγκη να γυρίζουμε λίγο πίσω για να ανανεώσουμε την ταυτότητα μας.  Όχι με μια διάθεση στείρας πατριδογνωσίας, ούτε με μια βερμπαλιστική αναφορά στο «μεγαλείο της φυλής».  
Αλλά για να ξαναθυμηθούμε πως δεν υπάρχει μόνο η Ελλάδα της μιζέριας, 
υπάρχει και η Ελλάδα του αγώνα. Δεν υπάρχει μόνο η λογική του ωχαδερφισμού και του βολέματος, αλλά υπάρχει και η λογική του «παλεύω για ν’ αλλάξω τα πράγματα». Ο Λορέντζος Μαβίλης θα μπορούσε να είναι ένας «βολεμένος» άνθρωπος. Πλούσιος αστός, διάσημος ποιητής, βουλευτής. Θα μπορούσε να μείνει στη βολή του και να εκφωνεί πύρινους λόγους στο Κοινοβούλιο για την απελευθέρωση των σκλαβωμένων αδελφών. 
Δεν το έκανε. Φόρεσε στρατιωτική στολή μπήκε στην πρώτη γραμμή στη φωτιά της μάχης κι έδωσε τη ζωή του για την πατρίδα. Ο ίδιος στο πιο διάσημο σονέτο του, τη «Λήθη», καλοτυχίζει τους νεκρούς «που λησμονάνε» και θρηνεί τους ζωντανούς που θέλουν «μα δε βολεί να λησμονήσουν», ανέφερε ο δήμαρχος και κατέληξε: 
«Ο Μαβίλης δεν ήταν μόνο ένας φλογερός πατριώτης, ένας σημαντικός ποιητής, αλλά κι ένας μεγάλος οραματιστής.  Ο αγώνας του για τη δημοτική γλώσσα έχει ως κορυφαία στιγμή και σταθμό στην ιστορία του γλωσσικού ζητήματος, τη φράση που είπε μέσα στη Βουλή: «χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει, υπάρχουσι χυδαίοι άνθρωποι».
Χαιρετισμούς απηύθυναν ο Αντιδήμαρχος Παμβώτιδας Γιώργος Βίνης και ο εκπρόσωπος της Κερκυραϊκής Ένωσης Ιωαννίνων Αλ. Γαστεράτος, ενώ την πανηγυρική ομιλία έκανε η εκπαιδευτικός Αλεξάνδρα Λιαπίκου.

Μία έκθεση
Για όσους εμπνεύστηκαν από το έργο του Μαβίλη, μίλησε μεταξύ άλλων ο Κώστας Σουέρεφ, Προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων ο οποίος ανακοίνωσε επίσης ότι έχει ολοκληρωθεί η μουσειογραφική μελέτη για την ανάπτυξη μίας έκθεσης για τον Μαβίλη και την ιστορία της εποχής στο παλιό δημοτικό σχολείο. Αναλυτικά στοιχεία για την έκθεση αυτή και τις ενότητές της, με πλούσιο υλικό τεκμηρίωσης έδωσε ο Χρήστος Τσακούμης, Αρχιτέκτονας Μηχανικός της Εφορείας Αρχαιοτήτων, ενώ ο φωτογράφος της Εφορείας Παναγιώτης Τσιγκούλης παρουσίασε βίντεο για τη μάχη του Δρίσκου με πρωτότυπες αναφορές από τις μνήμες των κατοίκων του χωριού. 
Η ωραία εκδήλωση έκλεισε με παραδοσιακά τραγούδια και χορούς από τον σύλλογο της Βασιλικής. 

Του ΦΙΛΗΜOΝA ΚΑΡΑΜΗΤΣΟY