Η χθεσινή εξέλιξη με το σκηνικό έντασης στη Βουλή, που οδήγησε στην παραίτηση – αποπομπή του υφυπουργού Παιδείας Γ. Στύλιου από τη θέση του, ήταν εξόχως χαρακτηριστική…

Όχι κάποιου κλίματος που έχει δημιουργηθεί ή καλλιεργηθεί στην πολιτική ατμόσφαιρα του τόπου, αλλά στο πόσο πρέπει ο καθένας που συμμετέχει στο δημόσιο λόγο να μετρά τα λόγια του…

Προφανώς – επειδή τον γνωρίζουμε και προσωπικά κιόλας – ο Γ. Στύλιος δεν ήθελε να πει, ότι μπορεί ο ίδιος να κάνει ό,τι και ο Κασιδιάρης στην Λ. Κανέλλη… Ούτε επίσης ότι υιοθετεί ή επικροτεί αυτές τις πρακτικές…

Όμως, όταν δε μπορείς να εκφράσεις με την πρώτη ή το πολύ με τη δεύτερη, αυτό που θες πραγματικά να πεις, καλύτερα να το αφήσεις να περάσει στο ντούκου…

Ήταν κρίμα κι άδικο πάντως για τον Ηπειρώτη πολιτικό, να έχει αυτό το τέλος στη θητεία του στο υπουργείο Παιδείας και πολύ φοβόμαστε, ότι αυτό που έγινε θα το «κουβαλά» μια ζωή ως βαρίδιο στην πολιτική του διαδρομή…

Δόθηκαν χθες κάποιες – μισές – απαντήσεις από τον Κ. Γκόγκο, πρόεδρο του Πνευματικού Κέντρου για τα έξοδα παράστασης, τα οποία προβλέπονται για τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο κάθε Νομικού Προσώπου…

Εμείς θα μείνουμε στην ανακοίνωση της δημοτικής αρχής, η οποία θα ήταν προτιμότερο να μην είχε σταλεί καν…

Διότι πολλές φορές, εκεί που προσπαθείς να επιχειρηματολογήσεις και να βουλώσεις στόματα, το μόνο που καταφέρνεις, είναι το ακριβώς αντίθετο…

Να ανοίγεις πολύ περισσότερα μέτωπα και να δημιουργείς μεγαλύτερες αντιπάθειες…

Δίνοντας σε τελική ανάλυση το δικαίωμα σε όσους σε αντιπολιτεύονται να ξιφουλκήσουν ακόμη περισσότερο εναντίον σου…

Δεν πρόκειται λοιπόν για τους καφέδες και τα αναψυκτικά που πρέπει να κερνά ο κάθε πρόεδρος τον πολίτη, που τον επισκέπτεται στο γραφείο του, αλλά για κάτι πολύ βαθύτερο…

Είναι η αντίληψη αυτή, την οποία υιοθετεί η δημοτική αρχή με την ανακοίνωσή της, που επιτρέπει στους αιρετούς να κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος της αντιμισθίας – εξόδων παράστασης, χωρίς να προσδιορίζονται ποτέ και από κανέναν ποια και πόσα μπορεί να είναι αυτά τα έξοδα παράστασης σε ετήσια βάση…

Εάν υπήρχε ένας γενικός κανόνας, τα έξοδα παράστασης θα έπρεπε να είναι παντού ίδια…

Γιατί δηλαδή στο ένα Νομικό Πρόσωπο τα έξοδα να είναι 10.800 ευρώ το χρόνο και σε ένα άλλο να είναι 6500 ευρώ;

Μήπως μετρά κανείς που είναι ακριβότερος ή φθηνότερος ο καφές; Προφανώς όχι… Σε αυτό το θέμα λοιπόν, νομίζουμε, ότι η δημοτική αρχή θα βρεθεί στη δύσκολη θέση τη Δευτέρα στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, να δικαιολογήσει τη θέση της…

Γιατί, κακά τα ψέματα, οι περισσότεροι ψίθυροι και οι μεγαλύτερες γκρίνιες δεν ακούγονται από την αντιπολίτευση, αλλά από την ίδια την παράταξη, καθώς κάποιοι τώρα αντιλαμβάνονται, ότι το προηγούμενο διάστημα η μάχη για τις θέσεις και τα αξιώματα, είχε συγκεκριμένο σκοπό…