Ανοίγματα

Ένα από τα πιο ριζοσπαστικά πράγματα που έκανε ο Δήμος Ιωαννιτών τα τελευταία χρόνια ήταν αυτό το άνοιγμα στην Τουρκία. Το έκανε μεθοδικά επί δημαρχίας Φ. Φίλιου και βλέπουμε ότι επιταχύνεται με τον δήμαρχο Θ. Μπέγκα.
Και είναι ριζοσπατικό, γιατί είναι ένα απτό δείγμα εξωστρέφειας, με πραγματική βάση και συνέπειες που επηρεάζουν πολλές πτυχές της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της πόλης μας.
Και είναι στο κάτω κάτω και ένα χειροπιαστό παράδειγμα πολιτικής, πέρα από ευχολόγια και γενικόλογες επισημάνσεις.
Γιατί είναι άλλο να λες ότι τα Γιάννενα πρέπει να γίνουν κέντρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης κι άλλο να το κάνεις πράξη.

Η ανάγκη

Η ανάγκη ανοίγματος στην αγορά της Τουρκίας είναι δεδομένη για οικονομικούς κατ’ αρχήν λόγους. Μία κοινωνία πολύ κινητική με εμφανή δυναμισμό. Μία οικονομία σε ανάπτυξη με μεγάλα επιτεύγματα. Και μία χώρα που παίζει ρόλο στην γεωπολιτική της Μεσογείου. Με τέτοια χαρακτηριστικά είναι αυτονόητο, ότι μία χώρα της Ευρώπης θα πρέπει να έχει σχέσεις με την Τουρκία.
Ειδικά τα Γιάννενα βάζουν πάνω στο τραπέζι κι ένα ιδιαίτερο πολιτισμικό παρελθόν, που μπορεί να περιέχει και πόνο και πολέμους, περιέχει όμως και συμβίωση κοινοτήτων, διαμόρφωση ενός διακριτού πλαισίου, τα Γιάννενα τέλος πάντως της ακμής του 18ου και του 19ου αιώνα.
Το ότι μία τέτοια ιδιαίτερη ιστορία, που έχει διατηρηθεί τόσο καλά στα Γιάννενα, είναι μία βάση για τουριστική ανάπτυξη, μόνο ένας τυφλός δεν θα το έβλεπε.
Επιπλέον, αξιοπρόσεκτη παρουσιάζει και η ανάγκη για μία νέα πολιτική ειρήνευσης και καλής γειτονίας στις μέρες μας, μία πολιτική που μπορεί να επιτευχθεί όταν συναντώνται οι δύο πλευρές και όχι όταν μένουν απομονωμένες.

Πολυπολικότητα

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα. Η γεωπολιτική σήμερα επιβάλλει ένα μοντέλο συνεργασίας. Ο κόσμος πλέον μετά το 1989 είναι πολυπολικός. Ευνοεί την ανάπτυξη πολλαπλών πόλων που είναι συνδεμένων μεταξύ τους με πολιτικές ή οικονομικές συμφωνίες. Ο διπολικός κόσμος του «Ψυχρού Πολέμου» τελείωσε και μαζί του η ασφάλεια να ανήκεις σε ένα μπλοκ. Η ευκαιρία όμως να παίξεις κι εσύ στο μεγάλο παιχνίδι του κόσμου, είναι πλέον ανοιχτή κι όποιος κάθεται στη γωνία του χάνει. 

Αυξάνει το χάσμα κοινωνίας – πολιτικής

Όπως ανακοινώθηκε χτες 5.260 υπάλληλοι έστειλαν μέσω εμβασμάτων σε τραπεζικά ιδρύματα του εξωτερικού ένα ποσό συνολικά 1,45 δισ. ευρώ. Από την εξέταση των στοιχείων προκύπτει ότι ο μέσος όρος των εμβασμάτων ανά υπάλληλο προσεγγίζει τα 275.000 ευρώ, ενώ 329 εξ αυτών έχουν στείλει εμβάσματα που συνολικά υπερβαίνει το καθένα τις 600.000 ευρώ.
Μπορεί κανείς να πει ότι τέτοιες ανακοινώσεις υπηρετούν το σκοπό του αποπροσανατολισμού της κοινωνίας από τα μεγάλα προβλήματα και στηρίζουν τις πολιτικές μείωσης του Δημοσίου. Δεν αρκεί όμως κάτι τέτοιο όταν τα στοιχεία είναι εμφανή και δηλωτικά μιας κατάστασης.
Ο πολύς κόσμος, αυτός που δεν του περισσεύουν για εμβάσματα, δεν εντυπωσιάζεται από τα στοιχεία. Αυτό που επιζητά είναι δικαιοσύνη. Και δικαιοσύνη δεν βλέπει. Γιατί η κρίση ήρθε και λόγω της διαφθοράς. Και αντιμετώπιση της διαφθοράς δεν έγινε από το πολιτικό σύστημα. Όσο η ατιμωρησία της διαφθοράς θα συνεχίζεται τόσο θα μεγαλώνει το χάσμα της κοινωνίας με την πολιτική.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr