Εάν κάποια στιγμή στο παρελθόν είχε περάσει από το μυαλό σας η σκέψη περί εμφάνισης του μπερλουσκονισμού στην Ελλάδα, να, που μπορεί να έχει έρθει κιόλας η ώρα!

Το δημοσίευμα της ιταλικής La Repubblica, που εμφανίζει ως ισχυρή την πιθανότητα να προταθεί ο Βαγγέλης Μαρινάκης ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν είναι καθόλου τυχαίο…

Με όσα ζει αυτή η χώρα τα τελευταία χρόνια, εννοούμε…

Η πορεία άλλωστε των τελευταίων ετών δε θα μπορούσε παρά να αποτυπωθεί και στην εξέλιξη των προσώπων που έχουν διατελέσει Πρόεδροι της Δημοκρατίας, αλλά και σε εκείνα που φέρονται ως υποψήφια…

Η στήλη βέβαια θεωρεί, ότι δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να ισχύει το σενάριο, αλλά που ξέρεις καμιά φορά;

Στην Ελλάδα της κρίσης, της αρπαχτής και του απόλυτου παραλογισμού, τίποτε δε θα πρέπει να θεωρείται τυχαίο ή απίθανο…

Άλλωστε τόσον καιρό έχουμε μάθει να ζούμε, με τα ατυχήματα…

Που κάθε τρις και λίγο είναι πιθανό να συμβούν και να αποσταθεροποιήσουν την πορεία της χώρας…

Δεν είναι δικό μας το παραπάνω τσιτάτο, όπως ίσως καταλάβατε, αλλά ένα από τα πολλά που χρησιμοποιούν οι κυβερνητικοί βουλευτές…

Σε μία υπόθεση εργασίας πάντως, με την υποψηφιότητα Μαρινάκη να «παίζει» σοβαρά, η εξέλιξη στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας θα ήταν απολύτως ενδεικτική της πορείας της χώρας μας, ως προς την πολιτική και οικονομική της ιστορία…

Σαρτζετάκης, Καραμανλής, Στεφανόπουλος, Παπούλιας, Μαρινάκης (ή κάποιος άλλος οικονομικός παράγοντας)…

Η Ελλάδα του 1980, του 1990, του 2000, του 2010 και του 2015…

Χωρίς πλάκα πάντως, πέρα από τα ποδοσφαιρικά, θεωρούμε τον Μαρινάκη εξαιρετικά έξυπνο άνθρωπο, για να αποδεχθεί να παίξει ένα τέτοιο ρόλο, που αυτομάτως θα τον φέρει και αντιμέτωπο με ισχυρές αντιπάθειες…

Που κατέχοντας το ρόλο του ανώτατου πολιτειακού παράγοντα, δε μπορούν να υπάρχουν…

Οι τελευταίες ημέρες στην πόλη μας με τα εκπαιδευτικά σεμινάρια που γίνονται για την καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση, με τη συμμετοχή μαθητών, είναι από τις πλέον ενδιαφέρουσες των τελευταίων ετών…

Διότι, φαίνεται να υπάρχουν οι συνθήκες, επομένως και οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις, που ενισχύουν αυτή την αντίληψη της εκπαίδευσης των πολιτών σε πρώτες βοήθειες, για να μη χάνονται άδικα τόσες ανθρώπινες ζωές…

Και ακόμη σημαντικότερο να γίνονται τα εκπαιδευτικά αυτά σεμινάρια στα σχολεία και μάλιστα με επαναλαμβανόμενο τρόπο και όχι άπαξ…