Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του να φτιάχνει μία κυβέρνηση ένα κομματικό κράτος με προσλήψεις, από το να επιχειρεί να «απαλλάξει» μεγάλες κατηγορίες εργαζομένων από «δύσκολες» διαδικασίες, όπως η αξιολόγηση;

Για τον γράφοντα, καμία!

Μόλις χθες, ο υπουργός Παιδείας Κ. Γαβρόγλου έβαλε το δικό του… λιθαράκι στην προσπάθεια, ώστε η Ελλάδα να γίνει μία κανονική χώρα, όπου οι δημόσιοι λειτουργοί θα κρίνονται και θα αξιολογούνται για τις υπηρεσίες που προσφέρουν…

Και γι’ αυτό ακριβώς, ανακοίνωσε την κατάργηση της προβλεπόμενης διαδικασίας που αναφέρεται στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών!

Η οποία, σύμφωνα με τον Κ. Γαβρόγλου αποτέλεσε «… άλλοθι για απολύσεις», ενώ πρόσθεσε, πως «αξιολόγηση που ταυτίζεται με διαδικασίες απόλυσης είναι άτι υπονομευτικό της δημοκρατίας»…

Με τη δεύτερη πρόταση θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε, εάν όμως δεν έμενε μόνον σε αυτήν…

Εάν υπήρχε έστω ένα «αλλά», μία προσθήκη, που να αναφέρει με ποιον τρόπο, με ποια διαδικασία θα ακολουθείται στο εξής η αξιολόγηση…

Υπήρχε λοιπόν το ΠΔ 152, στο οποίο προβλεπόταν μέχρι και η απόλυση για κάποιον εκπαιδευτικό, μη ικανό, ή κάποιον τέλος πάντων, που δεν αξιολογούνταν ως επαρκής…

Να προχωρήσουμε πέρα από τα μνημονιακά χρόνια τη σκέψη μας;

Υπερβολική η πρόβλεψη του ΠΔ για την πιθανότητα απόλυσης για κάποιον ανεπαρκή εκπαιδευτικό…

Αυτό όμως προφανώς δε σημαίνει, ότι δε θα πρέπει να αξιολογείται… Και αφού αξιολογείται θα πρέπει να υπάρχει και μία διαβάθμιση…

Πως αξιολογούνται δηλαδή οι μαθητές από τους καθηγητές και τους δασκάλους τους, ότι ο ένας αξίζει για 10, ο άλλος για 9 και ούτω καθεξής…

Δεν το διώχνεις το παιδί από το σχολείο (δεν είναι δουλειά αυτό βέβαια, αλλά το γράφουμε σχηματικά), αλλά το επιβραβεύεις ή το παρωθείς, επισημαίνοντας τις αδυναμίες του, ώστε να γίνει καλύτερο…

Στον εκπαιδευτικό, δεν καταλαβαίνουμε γιατί δε θα πρέπει καν να αξιολογείται, αλλά να αξιολογούνται μόνο τα στελέχη και οι διευθυντές εκπαίδευσης…

Μήπως δεν ξέρουμε όλοι πόσα… φυντάνια εκπαιδευτικοί κυκλοφορούν στα σχολεία;

Η ίδια η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας μάλιστα έχει ανακοινώσει δημοσίως, ότι ένα ποσοστό 15% των εκπαιδευτικών δεν είναι σε θέση να μπαίνει και να διδάσκει σε σχολικές τάξεις!

Ωραία, να μην απολυθούν οι άνθρωποι, αλλά τα ψυχοσωματικά του καθενός ή απλώς(;) την εκπαιδευτική του ανεπάρκεια, δεν υπάρχει λόγος να την χρεώνονται οι μαθητές… 

Από γραφεία, να φάνε κι οι κότες στην εκπαίδευση…

Μάθαμε τώρα το παραμύθι, ότι είναι φασιστικό μέτρο η αξιολόγηση και ψάχνουν όλοι τρόπο, να την αποφύγουν…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ