Οι εστίες αθλητισμού σαν παρακαταθήκη για την πόλη που θέλουμε

Η πρόταση του Δήμου Ιωαννιτών για το αθλητικό κέντρο στα Καρδαμίτσια, στοιχεία της οποίας δημοσιεύουμε σήμερα, προφανώς και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί δείχνει αν μη τι άλλο ότι κάτι κινείται στον σχεδιασμό. Και όταν μιλάμε για διεκδικήσεις για έργα στην πόλη και τον τόπο δεν χωράνε κομματικές και άλλες διαιρέσεις. Τα μεγάλα προβλήματα είναι αλλού βέβαια και έχουν να κάνουν με τη διαθεσιμότητα οικονομικών πόρων σε περιόδους κρίσης ειδικότερα.

Αν αφήσουμε για λίγο στην άκρη το οικονομικό θέμα ή έστω αν το θέσουμε σε διαφορετικό πλαίσιο, θα μπορούσε αυτή η συζήτηση για την ανάπτυξη του αθλητισμού να ενταχθεί και στην ευρύτερη συζήτηση, για το πώς βλέπουμε στο μέλλον τη μορφή της πόλης και πώς αναπτύσσονται οι σχέσεις του πολίτη με το περιβάλλον.

Η αδικία για τα Ιωάννινα είναι εμφανής στους αθλητικούς χώρους, σε σχέση με άλλες πόλεις. Όταν… έβρεχε λεφτά και μεγάλες διοργανώσεις στο παρελθόν, η Ήπειρος έμενε απ΄ έξω και το κράτος οφείλει να το αναγνωρίσει. Αυτό είναι το ένα.

Το δεύτερο είναι οι δικές μας ανάγκες. Σίγουρα η πόλη χρειάζεται ένα μεγάλο γυμναστήριο, αφενός για να στεγάσει πολλές δράσεις και αθλήματα, αφετέρου για να δώσει ώθηση στον αγωνιστικό αθλητισμό (που με τη σειρά του πάντα προσελκύει τα νέα παιδιά στον αθλητισμό).

Ίσως όμως να μην υπάρχουν τόσο μεγάλα κονδύλια, άρα να πρέπει να προσανατολιστούμε σε μικρά αθλητικά κέντρα. Αυτή η επιλογή είναι κεντρική και πρέπει να γίνει σύντομα με κριτήρια τεχνοκρατικά και κοινωνικά. Αν πάμε στην επιλογή των μικρότερων εστιών αθλητισμού, τότε προφανώς πρέπει να δούμε όλα τα υπάρχοντα σχέδια, από τα νέα ως την αναβάθμιση των παλιών. Ίσως να ήρθε πάντως η ώρα για επιλογές και συνθέσεις. Και σε αυτή τη συζήτηση χωράνε όλοι.

Μαθαίνοντας την πόλη από την αρχή

Όσα προγράμματα ξεναγήσεων έχουν γίνει στην πόλη πήγαν καλά. Πολύ καλά πάνε και σε άλλες πόλεις, ειδικά στην Αθήνα. Σύλλογοι, πρωτοβουλίες, θεσμικοί φορείς, διοργανώνουν μερικά τουρ στην πόλη και μαθαίνουν ξανά στους πολίτες την ιστορία της πόλης τους, την ίδια την πόλη. Γι’ αυτό και είναι ωραία η πρωτοβουλία που ανακοινώθηκε από τον Δήμο και τους άλλους φορείς.

Γιατί δεν την ξέρουμε την πόλη κι ας λέμε το αντίθετο. Χάθηκαν οι παλιότεροι που μας συνέδεαν με την παλιά γνώση, άλλαξε και η ίδια η πόλη τόσο ώστε να χάνονται κάποιοι δεσμοί με τους κατοίκους της. Μπορούν όμως να δημιουργηθούν νέοι δεσμοί, μπορούμε να ξαναχτιστούν νέες σχέσεις και νέες ταυτότητες.

Το καλό είναι με τα Γιάννενα ότι τα μεγάλα έργα αναστήλωσης και αποκατάστασης που έχουν προηγηθεί, κράτησαν μία μορφή πόλης που μπορεί να κρατήσει με τη σειρά της κάποιους δεσμούς με το παρελθόν. Είναι εμφανές αυτό στην περίπτωση του Κάστρου ή της Ανεξαρτησίας. Αλλά τώρα με την ανάπλαση στα «μπεζεστένια» βλέπεις πολύ κόσμο να ανακαλύπτει σαν καινούργια τα παλιά σοκάκια, ειδικά τα νέα παιδιά.

Αξίζει συνεπώς τον κόπο κι ας φαίνεται λίγη μια ξενάγηση μπροστά στα μεγάλα προβλήματα του τόπου. Και τα μικρά όμως έχουν τη σημασία τους.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr