Ημέρα καθιερωμένη ως Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών η 5η Οκτωβρίου, περισσότερο συμβολικό περιεχόμενο και νόημα έχει παρά ουσιαστικό. Τουλάχιστον στην Ελλάδα της κρίσης με την κατάσταση και στην εκπαίδευση να βρίσκεται σε τέλμα, κυρίως εξαιτίας της έλλειψης ευνοϊκών και θετικών προοπτικών για το μέλλον, ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας μάλλον είναι περιττός. Στο πλαίσιο αυτό κινήθηκαν και οι δηλώσεις της τοπικής ηγεσίας του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, αφού εκτός από το συμβολικό επίπεδο και τα «θέλω» των εκπαιδευτικών και των μαθητών, εκείνο που γίνεται στην πράξη είναι να αντιμετωπίζονται με κάθε τρόπο τα προβλήματα της καθημερινότητας. Με αφορμή την ημέρα αυτή ο πρόεδρος του Συλλόγου Στεφ. Σίντος επανέλαβε τα διαχρονικά αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος, που έρχονται όμως σε πλήρη αντίστιξη με τις εκάστοτε διαθέσεις της πολιτικής ηγεσίας. «Εκφράζουμε τη ριζική αντίθεσή μας σε κάθε μορφή αξιολόγησης / χειραγώγησης, που προωθεί τον έλεγχο και την υποταγή των εκπαιδευτικών ώστε να ακολουθούν χωρίς καμία αντίρρηση την εκάστοτε ασκούμενη Κυβερνητική πολιτική στην εκπαίδευση, την οικονομική και βαθμολογική τους καθήλωση και τελικά την απόλυση από την εργασία τους. Αυτό που έχει άμεση ανάγκη σήμερα η εκπαίδευση είναι η γενναία στήριξη και η ουσιαστική αναβάθμισή της από την Πολιτεία, ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στις ανάγκες ανάπτυξης της κοινωνίας και στις μορφωτικές αναζητήσεις των νέων», σημείωσε χαρακτηριστικά. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και ο οργανωτικός γραμματέας του Συλλόγου Τάσος Τόκας και ο αιρετός ΑΠΥΣΠΕ Φίλιππος Ευαγγέλου, που αναφέρθηκαν κυρίως στα προβλήματα της εκπαίδευσης σε τοπικό επίπεδο. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Ευαγγέλου στο νομό Ιωαννίνων υπάρχουν 32 παιδιά με αναπηρίες ή προβλήματα ειδικής εκπαίδευσης που δεν έχουν ακόμη παράλληλη στήριξη στα σχολεία. Επίσης, έκανε λόγο για απαξίωση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, αλλά και για υποβάθμιση του ολοήμερου σχολείου.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ