Ανάγκες και επιθυμίες που αλλάζουν την πόλη

Μπορεί να υπάρχουν διαφωνίες για τις ιεραρχήσεις μεγάλων έργων για την πόλη, όμως είναι ευρέως αποδεκτό ότι η πόλη χρειάζεται έργα και παρεμβάσεις. Κι αυτό γιατί στην ουσία έχει μείνει με τις υποδομές που αφορούσαν μια παλιότερη πόλη, πιο μικρή και συμπαγή. Με το πέρασμα του χρόνου η πόλη μεγάλωσε, απλώθηκε, χωρίς να χάσει τον αστικό της χαρακτήρα, αλλά, το κυριότερο, ήρθε αντιμέτωπη με νέα δεδομένα και ανάγκες.

Αυτό που μας φαίνεται εμπόδιο στην καθημερινότητά μας, δεν είναι απλώς όμως η έλλειψη κάποιων υποδομών, αλλά ακριβώς η δυσκολία να προσαρμοστεί η πραγματικότητα στις νέες ανάγκες.

Μου κάνει πάντα εντύπωση το πόσο γεμάτο είναι το πάρκινγκ στο παραλίμνιο δίπλα στον πολυχώρο Δ. Χατζής. Ακόμα και η ίδια η λειτουργία του πολυχώρου αποτελεί μία έκπληξη, από το μεγάλο αριθμό εκδηλώσεων που φιλοξενεί και τους χιλιάδες θεατές.

Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και μέσα στην κρίση, ο κόσμος θέλει να βγει έξω, να συμμετάσχει στα κοινωνικά και πολιτιστικά γεγονότα, κάτι που θα πρέπει να μας βάλει και σε σκέψεις για το πώς θέλουμε τον δημόσιο χώρο και ποιες ανάγκες έρχεται αυτός να καλύψει.

Φυσικά, οι βασικές ανάγκες όπως η αποχέτευση ή οι συγκοινωνίες πρέπει να καλυφθούν. Κι αυτές όμως δείχνουν ότι οι πολίτες σήμερα θέλουν να ζουν σε μία σύγχρονη πόλη και ενδιαφέρονται για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Κατά συνέπεια, και οι πολιτικές για την πόλη θα πρέπει να συνυπολογίζουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες των κατοίκων, στην κατεύθυνση δημιουργίας μίας πόλης του μέλλοντος, που θα είναι λειτουργική και χρήσιμη.

Το παρελθόν χρειάζεται σωστή τεκμηρίωση

Παρά τις πολλές δημοσιεύσεις με φωτογραφικό υλικό, φωτογραφίες από συγκεκριμένα γεγονότα της ιταλικής ή γερμανικής κατοχής στα Ιωάννινα, δεν έχουμε. Στο βαθμό τουλάχιστον που μιλάμε για δημόσια ιστορία και όχι για κάποιο αρχείο συλλέκτη. Το υλικό που συνοδεύει ολοκαυτώματα χωριών είναι συνήθως από την Ανατολική Ευρώπη.

Υπάρχει βέβαια το αρχείο του γερμανικού στρατού με την εκτόπιση των Γιαννιωτοεβραίων, που έχει δημοσιευτεί και τεκμηριωθεί. Αποτελεί συγκλονιστικό υλικό διεθνούς εμβέλειας και είναι κρίμα που ο Δήμος ή το Πανεπιστήμιο δεν έχουν προχωρήσει στην επίσημη απόκτησή του και τη δημόσια έκθεσή του. Έχουν επίσης δημοσιευτεί και κάποιες άλλες φωτογραφίες από τα γερμανικά αρχεία ή και από άλλα αρχεία.

Αν υπάρχουν συνεπώς τέτοια αρχεία ήδη δημοσιευμένα, είναι πιθανόν να υπάρχουν κι άλλα στις αποθήκες μεγάλων οργανισμών. Οπότε η πόλη έχει μία ευθύνη να τα αναζητήσει.

Από ΄κεί και πέρα, η δουλειά που πρέπει να γίνει για μία καλύτερη πρόσληψη του ιστορικού παρελθόντος από τους πολίτες σήμερα, είναι προφανώς πολύ πιο μεγάλη από τη δημοσίευση μιας φωτογραφίας. Σίγουρα πάντως, χρειάζεται να περιορισθεί ο συναισθηματισμός που προκαλεί μια εικόνα όταν μάλιστα δεν ταυτίζεται καν ένα γεγονός που μας ενδιαφέρει. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά, που έχουν να κάνουν πάντα με τη σωστή τεκμηρίωση.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr