Ποια προσέγγιση είναι η πιο σωστή για την ομιλία Τσίπρα στη ΔΕΘ;

Αυτή που τον εκθειάζει, επειδή εμφανίστηκε συγκρατημένος και δεν έταξε λαγούς με πετραχήλια ή η άλλη, που του ασκεί κριτική γιατί υπονόησε πολλά περισσότερα άσχημα, από τα καλά που θέλησε να παρουσιάσει;

Και τα δύο ισχύουν για εμάς…

Θεωρούμε εξαιρετικά έντιμη την πολιτική στάση του Αλ. Τσίπρα να μην φτάσει στη ΔΕΘ με ένα καλάθι παροχών, όπως μας είχαν συνηθίσει όλοι οι προκάτοχοί του…

Βλέποντας και κάνοντας λοιπόν, είναι η λογική της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, όπως καταλάβαμε…

Υπάρχει όμως και η άλλη ανάγνωση, που θυμίζει σε όλους την παροιμία με το χυλό και το γιαούρτι…

Γιατί δεν έταζαν στη ΔΕΘ μόνον οι προκάτοχοι του κ. Τσίπρα…

Έταξε και ο ίδιος και μάλιστα τόσα, που αμφιβάλλουμε πια, αν ερωτηθεί σχετικά, να μπορέσει να απαντήσει…

Το περίφημο «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» πήγε άπατο, ανεξάρτητα από την προσπάθεια που καταβάλλει η κυβέρνηση να (μας) πείσει, ότι εφαρμόζεται σταδιακά…

Αλλά και αυτό για καλό πρέπει να το πάρει το επιτελείο του πρωθυπουργού. Η αποφυγή λαθών του παρελθόντος, ιστορικά έχει αποδειχθεί, ότι υπηρετεί μία συνετή πολιτική στάση και εξυπηρετεί το μέλλον.

Η ιστορία με την επένδυση στα μεταλλεία της Χαλκιδικής, προφανώς προβληματίζει και την κυβέρνηση…

Αυτό διακρίναμε εμείς τουλάχιστον από τις χθεσινές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, αλλά και βουλευτών, όπως του «δικού μας», Χρ. Μαντά…

Ας τις διαχωρίσουμε όμως τις δηλώσεις αυτών, από τις δηλώσεις ή αναρτήσεις άλλων, που έτυχε για διάφορους λόγους, να βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης, ακόμη και κοντά στο πρωθυπουργικό επιτελείο…

Όσο περισσότερο αντιλαμβάνονται οι κυβερνήσεις, ότι δεν τους εξυπηρετεί να έχουν σε τέτοιες θέσεις, άτομα που ζουν σε παράλληλο σύμπαν (περίπτωση συμβούλου Καρανίκα), τόσο καλύτερα είναι για τις ίδιες…

Η επιβεβαίωση του ρεπορτάζ της «Ε», ότι το γλυπτό που είχαν οι αρχαιοκάπηλοι στα χέρια τους και επιχείρησαν να το πουλήσουν, αλλά συνελήφθησαν από την Ασφάλεια Ιωαννίνων, είναι του 19ου και όχι του 4ου π.Χ αιώνα, μπορεί να αποτελεί μία ικανοποίηση για εμάς, δημιουργεί όμως κι έναν προβληματισμό στις αρχές…

Γνώριζαν λοιπόν οι συλληφθέντες τι είχαν στα χέρια τους ή όχι; Και αν το γνώριζαν ως τι προσπαθούσαν να το πουλήσουν και σε ποιους;

Επίσης, πως βρέθηκε στα χέρια τους το γλυπτό; Έχει αφαιρεθεί από κάποιο ταφικό μνημείο ή θα δούμε κι άλλα παρόμοια να «βγαίνουν» στο σφυρί;

Φανταζόμαστε, πως έχει ακόμη… ψωμί η υπόθεση!

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ