Θέλουμε να πιστεύουμε και να ελπίζουμε, ότι μετά τις τελευταίες συζητήσεις και επαφές, ο Γεν. Γραμματέας Υποδομών και Μεταφορών κ. Βούρδας κατανόησε πλήρως το τι έγινε με τα καύσιμα στο αεροδρόμιο…

Γιατί, η εξαίρεση του αεροδρομίου των Ιωαννίνων από την δυνατότητα τροφοδοσίας με καύσιμα, δεν αφορούσε μόνο την αποχώρηση της εταιρείας…

Αλλά και την εξαίρεση από την προγραμματική σύμβαση της εταιρείας…

Αν καταλάβει ο κ. Βούρδας τι ακριβώς έγινε και υπήρξε αυτή η εξαίρεση, ας μας ενημερώσει κι εμάς…

Την Κυριακή που μας πέρασε, βρεθήκαμε στα χωριά του Σουλίου, για τις εορταστικές εκδηλώσεις…

Χρειάστηκε να φτάσουμε στα 41 έτη για να πάμε στο Σούλι και το πρώτο που έχουμε να καταθέσουμε είναι, ότι αργήσαμε πολύ…

Ποτέ δεν είναι αργά θα πει κάποιος, όμως εμείς λέμε, ότι αργήσαμε όχι μόνο για δημοσιογραφικούς λόγους, αλλά γα καθαρά προσωπικούς…

Τέτοιους που θεωρούμε, ότι θα πρέπει να έχει και να απασχολούν τον καθένα που ασχολείται με την ιστορία μας…

Το Σούλι είναι μία μοναδική περίπτωση, εξαιρετικά ιδιάζουσα στην σύγχρονη ελληνική ιστορία, τα χρόνια πριν την ελληνική επανάσταση του 1821…

Ακόμη κι αν κάνουμε μία μερική έστω αποδοχή της άποψης ορισμένων ιστορικών, ότι οι Σουλιώτες δεν είχαν εθνική συνείδηση, ότι δεν ήταν έλληνες, ότι ήταν δίγλωσσοι, ότι ήταν οι «κοτζαμπάσηδες» του κάμπου του Φαναρίου και τόσα άλλα που έχουν ακουστεί, δεν παύει το Σούλι να αποτελεί μία ιδιάζουσα περίπτωση…

Που μας δίνει σε εμάς τους σύγχρονους τη δυνατότητα να σκεφτούμε μερικά απλά πράγματα…

Ο καλύτερος τρόπος για να βρεθείς κοντά στην ιστορία, είναι να τη ζήσεις…

Και για να τη ζήσεις, θα πρέπει να βρεθείς στον τόπο όπου γράφτηκε η ιστορία. Για όσους ενδιαφέρονται λοιπόν και δεν έχει τύχει να επισκεφθούν τον ιστορικό αυτό τόπο, θα τους προτείναμε να το κάνουν, με την πρώτη ευκαιρία και να μην το λησμονήσουν…

Ειδικά εάν έχουν παιδιά στο σχολείο, είτε έχουν διδαχτεί την ελληνική επανάσταση είτε πρόκειται να το κάνουν τα επόμενα χρόνια…

Και μόνον η γεωγραφική θέση του Σουλίου, σου δίνει μία τεράστια δυνατότητα να σκεφτείς με ποιον τρόπο έγινε η πολύχρονη πολιορκία αλλά και το πιο απλό…

Που και με ποιον τρόπο ζούσαν σε εκείνες τις αετοφωλιές, άνθρωποι που έζησαν πριν από 200 μόλις χρόνια. Ένα ζωντανό μάθημα ιστορίας λοιπόν! Αξίζει τον κόπο (θέλει κόπο, γιατί υπάρχει μεγάλη ταλαιπωρία στη μετακίνηση) και το χρόνο που θα διαθέσει κάποιος…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ