Το παιχνίδι είναι ακόμα στο γήπεδο της πολιτικής

Οι επιθέσεις που δέχεται η κυβέρνηση είναι δύο ειδών. Η πρώτη είναι αυτή που αναδεικνύει το πέρασμά της πλέον στο μνημονιακό στρατόπεδο. Ό,τι και να πει κανείς, αυτός που πλήττεται από τα μέτρα, έχει κάθε δικαίωμα να ασκεί σκληρή κριτική στην κυβέρνηση που τα υποστηρίζει. Και είναι βέβαιο ότι τα κυβερνητικά κόμματα όποτε κι αν γίνουν εκλογές, θα υποστούν πλήγμα στην κάλπη.

Η άλλη επίθεση είναι ότι η κυβέρνηση είναι ερασιτέχνης, άσχετη, αντιευρωπαϊκή, κομμουνιστική, ακροδεξιά, αμόρφωτη, αγενής. Και πολλά πολλά ακόμα. Τώρα, με τα social media, δε, που ο καθένας νομίζει ότι μπορεί να λέει ό,τι θέλει χωρίς κόστος, οι επιθέσεις αυτού του είδους περισσεύουν. Η αδυναμία αυτού του «μετώπου» όμως είναι ότι δεν ασκούσε τέτοια κριτική στο παρελθόν. Οι μίζες πετούσαν στον ουρανό, το χρέος έφτασε τα 300 δισ., το πελατειακό κράτος αντικατέστησε το κανονικό και όμως για πολλούς το πρόβλημα είναι η γραβάτα του Τσίπρα ή ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει το ύφος που έχουν οι τεχνοκράτες των χωρών της Βόρειας Ευρώπης.

Παρ’ όλα αυτά, η κατάσταση που βιώνουμε δεν είναι αφύσικη, ούτε εξω- πολιτική. Είναι έκτακτη προφανώς λόγω της κρίσης, της μακράς ύφεσης και των μνημονίων, όμως συνεχίζει να είναι πολιτική. Και το πλαίσιο της πολιτικής, συνεχίζει να αποτελεί στενό κορσέ τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τους αντιπάλους της.

Με άλλα λόγια, το παιχνίδι θα παίζεται και το επόμενο διάστημα στο πεδίο της πολιτικής. Εκεί που μετράει ο θεσμικός λόγος, ο συσχετισμός δυνάμεων, το εναλλακτικό παράδειγμα, η επικοινωνία και η διαφήμιση, κι όλα αυτά που συστήνουν το σύγχρονο πολιτικό μάρκετινγκ. Αλλά και το πεδίο που υπάρχει ακόμα περιθώριο για πολιτικό λόγο. Ας το έχουν υπόψη αυτό όλες οι πλευρές.

Γιατί η τηλεόραση είναι βαρετή

Γιατί η τηλεόραση είναι βαρετή; Για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι δεν απαντάει στις ανάγκες μας. Ο δεύτερος είναι ότι δεν απαντάει στην πολυπλοκότητα των αναγκών μας.

Δεν απαντάει στις ανάγκες μας γιατί δεν μας ρωτάει. Έχει ένα μοντέλο σε όλα, και στην ενημέρωση και στην ψυχαγωγία και αυτό ακολουθεί. Πιθανά να φοβάται ότι αν γίνει πιο ευλύγιστη θα χάσει τους τηλεθεατές ή και τους χορηγούς. Καλύτερη η στασιμότητα σου λέει.

Δεν ξέρει όμως και τις ανάγκες μας ή τις φοβάται. Προχωράει με βάση τον μέσο όρο. Όμως μια μειοψηφία των θεατών μπορεί να είναι πιο ισχυρή από την πλειοψηφία. Οι οπαδοί της όπερας μπορεί να είναι οι ιδανικοί τηλεθεατές για τη διαφήμιση ενός προϊόντος σε σχέση για παράδειγμα με τους οπαδούς μιας δημοφιλούς ομάδας.

Η τηλεόραση που δεν έχει αντανακλαστικό και δεν είναι πολύχρωμα είναι βαρετή.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr