Η ανάθεση κι εκείνοι που λείπουν

Υπάρχει άραγε περίπτωση να λυθούν τα προβλήματα μιας μικρής κοινωνίας, μίας πόλης ή ακόμα ακόμα και μίας χώρας αν δεν κινητοποιούνται και δεν συμμετέχουν οι πολίτες; Πιστεύουμε αλήθεια ότι μπορεί να λυθεί το πρόβλημα με τα αδέσποτα στην πόλη μας ή η διαχείριση των απορριμμάτων σε όλες τις ελληνικές πόλεις ή η προστασία της ζωής από τροχαία ατυχήματα- για να αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα που μας απασχολούν- χωρίς την προσωπική συμμετοχή όλων μας;

Η αλήθεια είναι ότι η ανάθεση σε ειδικούς των προβλημάτων και λύσεις δίνει και επιτρέπει την εξεύρεση διεξόδων που δεν συναντούν τουλάχιστον μεγάλες αντιδράσεις. Επίσης, οι δημοκρατίες μας σταδιακά έγιναν δημοκρατίες της ανάθεσης. Ο πολίτης αναθέτει στον δήμαρχο, τον πρωθυπουργό ή ακόμα ακόμα και στον πρόεδρο του συλλόγου της γειτονιάς, να λύσει όλα τα προβλήματα.

Η ανάθεση όμως λειτουργεί ως ένα βαθμό. Όταν υπάρχει ένα «καυτό» να το ονομάσουμε όριο, κάτι που μας αφορά πολύ καίρια, τότε ξεχνάμε και την ανάθεση και τους ειδικούς. Το βλέπουμε αυτό με τα σκουπίδια. Αν ο ΧΥΤΑ γίνει μακριά μας, όλα καλά τα κάνουν οι πολιτικοί και οι μελετητές, αν έρθει κοντά μας, τους καταγγέλλουμε όσο και όπως μπορούμε. Και τότε, όταν το όριο ξεπερνιέται, βλέπουμε συχνά το φαινόμενο, οι μειοψηφίες να έχουν πιο αποφασιστικό ρόλο στις εξελίξεις. Ίσως γιατί η πλειοψηφία περιμένει ακόμα από το σπίτι…

Κι εκεί είναι και ένα κρίσιμο σημείο. Αν όλα γίνονται με ανάθεση, στο τέλος αποσύρεται ο κόσμος από παντού. Δεν συμμετέχει πουθενά, ακόμα κι αν έχει τη δυνατότητα. Και ο χώρος μένει κενός για κάθε εξουσία που μπαίνει έτσι και στον πειρασμό να πάρει μονομερείς αποφάσεις. Αλλά το πρόβλημα τότε το έχουν όσοι λείπουν…

Η εστία και το «έξυπνο» σπίτι

Έχουν αυξηθεί πολύ οι συσκευές που ελέγχουν τις λειτουργίες του σπιτιού από μακριά, αυτό που ονομάζεται και «έξυπνο σπίτι». Με το κινητό μπορείς να ανάψεις τα φώτα ή τον θερμοσίφωνα πριν φτάσεις σπίτι ή να βάλεις σε λειτουργία τον φούρνο. Ή πιο απλά, να ανοίξεις τα στόρια και να τραβήξεις τις κουρτίνες.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε λίγα χρόνια θα είναι κοινή τεχνική για όλους μας όλη αυτή η τεχνολογία που σήμερα μας φαίνεται προωθημένη. Και θα τη χρησιμοποιούμε για ωφέλιμα πράγματα όπως η εξοικονόμηση πόρων και ενέργειας. Και ίσως και να μην μας ρωτάει καν το σπίτι τι να κάνουμε, αλλά να προχωράει μόνο του με τον υπολογιστή του, στις αναγκαίες ρυθμίσεις.

Όλα αυτά έρχονται, όμως, στις μέρες που το σπίτι, δεν μοιάζει για όλους σαν «εστία». Άλλοι βρίσκονται συνέχεια έξω από αυτό, μακριά, για να πετύχουν τον βιοπορισμό. Κι άλλοι μένουν κλεισμένοι μέσα αναγκαστικά γιατί είναι άνεργοι ή ανήμποροι ή δεν έχουν τη δυνατότητα να κάνουν κάτι άλλο.

Καλή η τεχνολογία, αλλά έχουμε ανάγκη από ένα σπίτι- εστία. Και σε αυτό δεν είναι σίγουρο ότι βοηθάνε οι έξυπνες συσκευές.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr