Πέρα από τις ολλανδικές εκλογές

Το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ολλανδία κινδυνεύει να ξεχαστεί γρήγορα μέσα στη συνεχή κίνηση της ειδησεογραφίας και των εξελίξεων. Θα πάρει περισσότερο μια συμβολική θέση στις πολιτικές αναλύσεις, ως αντίπαλο δέος στο brexit ή την εκλογή Τραμπ. Κάπως σαν το «μεταρρύθμιση»- «λαϊκισμός»: 1-2.

Περισσότερο ίσως σημαντικές ήταν οι ολλανδικές εκλογές όταν τις περιμέναμε γιατί άνοιγαν τη συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης και μας ανάγκαζαν να τοποθετηθούμε πάνω στα ζητήματα της ανόδου της ακροδεξιάς, του αντιευρωπαϊσμού, των κυρίαρχων οικονομικών πολιτικών. Ως βάση αναζωπύρωσης της συζήτησης, μάλλον λειτούργησαν θετικά.

Κατά τα άλλα, ο περιορισμός της ακροδεξιάς στη δεύτερη θέση και με μικρά ποσοστά, μπορεί να θεωρηθεί ένα καλό αποτέλεσμα για τη δημοκρατία στην Ευρώπη. Τίποτα καλό δεν θα είχαμε από την άνοδο αυτής της δύναμης, όπως κανένα καλό δεν μπορεί να δει κανείς στην άνοδο της Λεπέν. Ας προσεχθεί πάντως στην περίπτωση της Ολλανδίας η μεγάλη πτώση του κυβερνητικού σχηματισμού, σε συνθήκες που δεν δείχνουν φαινομενικά κάποια μεγάλη κρίση στην Ολλανδία, αντίστοιχη των χωρών του Νότου. Γιατί οι Ολλανδοί δεν πριμοδότησαν γερά τα κόμματα που τους κυβέρνησαν ως σήμερα;

Να σημειωθεί ακόμα ότι η ήττα του Βίλντερ, δεν εξαφανίζει και τη δύναμή του. Ακόμα εκεί θα είναι οι απόψεις του. Και η αντιτουρκική στάση της κυβέρνησης προ των εκλογών δείχνει ότι το πολιτικό σκηνικό επηρεάστηκε από τη στάση της ακροδεξιάς. Για την οποία θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας, ότι δεν είναι κάποια  νεοναζιστική ή χουντοεθνικιστική δύναμη σαν αυτές που γνωρίζουμε από την Ελλάδα, αντίθετα έχει πολύ πιο «μοντέρνο» λόγο και επηρεάζει σημαντικές μάζες.

Ας προσέξουμε τέλος, ότι το σύστημα της απλής αναλογικής στην Ολλανδία μοιάζει να λειτουργεί αποτελεσματικά και να δίνει φωνή σε πολλά κόμματα (χαρακτηριστική η άνοδος της συμμαχικής επίσης Πράσινης Αριστεράς και φιλελεύθερων κομμάτων). Αν στην Ολλανδία «κέρδισε η Ευρώπη» μήπως να σκεφτούν και οι ευρωπαϊστές της Ελλάδας ότι η απλή αναλογική είναι κι ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό εκλογικό σύστημα;

* Διόρθωση: Στις χτεσινές αποχρώσεις, δεν μπήκε εκ παραδρομής ένα «δεν» που άλλαζε τελείως την πρόταση και ερχόταν σε αντίθεση με το συνολικό νόημα του κειμένου. Το σωστό είναι:

«Η δραχμή και η έξοδος από την Ευρώπη, δεν αποτέλεσε συνειδητή, έστω και σιωπηρά, επιλογή των περισσότερων στη χώρα. Κι έτσι έγινε δυνατή και η μετατροπή του «όχι» σε «ναι»».

Για ποιον είναι τελικά τα πεζοδρόμια;

Είναι τουλάχιστον δύο τρεις οι περιπτώσεις που συναντώ στο δρόμο. Ανάπηροι σε καροτσάκι χωρίς δυνατότητα να το χειριστούν μόνοι τους και από πίσω κάποιος συνοδός, μάλλον γονιός. Δεν με στενοχωρεί η εικόνα, αντίθετα με γεμίζει ελπίδα. Οι άνθρωποι που αντέχουν, που δεν αφήνουν τον δικό τους άνθρωπο στο σπίτι κλεισμένο, που βγαίνουν βόλτα μαζί.

Η θλίψη έρχεται από αλλού. Έρχεται από το γεγονός ότι δεν κινούνται στο πεζοδρόμιο, αλλά στο δρόμο, στο οδόστρωμα, δίπλα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα από τη μεριά των αυτοκινήτων που τρέχουν. Όπως κάνουν βέβαια και οι συμπολίτες με τα αυτοκινούμενα αμαξίδια. Γιατί είναι προφανές ότι κανείς δεν μπορεί να κινηθεί πάνω στο πεζοδρόμιο, αφού σύντομα θα βρει ένα εμπόδιο, ένα χαλασμένο πλακάκι, ένα ψηλό κράσπεδο. Σε πολλές περιοχές της πόλης, ούτε οι πεζοί δεν μπορούν να περπατήσουν στα πεζοδρόμια.

Τις δικαιολογίες τις ξέρω. Έτσι είναι οι παλιές πόλεις, δεν υπάρχουν πόροι για μεγάλες παρεμβάσεις κλπ. Ναι, όλη η Ελλάδα είναι έτσι. Ίσως και πολλές πόλεις στο εξωτερικό. Αλλά υπάρχουν και πολύ καλύτερα παραδείγματα. Και σίγουρα υπάρχουν πολλές πόλεις στον κόσμο που τα πεζοδρόμια τουλάχιστον δεν είναι μπλοκαρισμένα από δεκάδες αυτοκίνητα στη σειρά παρκαρισμένα (ακόμα και πάνω σε διαβάσεις). Ή υπάρχουν πόλεις που δίνουν τουλάχιστον προτεραιότητα στις διαβάσεις.

Και σίγουρα, μπορούμε να φτιάξουμε μία πόλη, έστω μέρος της, που να μπορεί για πολλά χιλιόμετρα συνέχεια, να κινηθεί ένα άτομο με αναπηρία. Θα μπορούσαμε να το κάνουμε στόχο τετραετίας. Θα μπορούσαμε ακόμα ακόμα, να δούμε και που μένει και πού κινείται ένα άτομο με αμαξίδιο,- ένας συμπολίτης που έχει όλα τα δικαιώματα στην κίνηση, ας μην το ξεχνάμε- και να κάνουμε συγκεκριμένες παρεμβάσεις στις διαδρομές του. Γιατί όχι;

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr