Μία ημέρα μετά, τα σχόλια της στήλης σχετικά με το πόσοι εργαζόμενοι χρειάζεται να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές για να πληρώνεται μία σύνταξη, ήρθε στην επιφάνεια μία ενδιαφέρουσα έρευνα…

Σχετικά με το τι πιστεύουν οι έλληνες, για την κρίση, για την  καθημερινότητα, για την εμπιστοσύνη τους στους θεσμούς και ούτω καθεξής…

Για την ακρίβεια ο τίτλος της έρευνας θα μπορούσε ή θα έπρεπε να είναι όχι τι πιστεύουν οι έλληνες, αλλά τι λένε, ότι πιστεύουν…

Γιατί, υπάρχει και το κριτήριο ή η περίπτωση να απαντούν, έχοντας άλλα στο μυαλό τους ή κρύβοντας τις προθέσεις τους…

Το ποσοστό των ελλήνων λοιπόν που εμπιστεύεται το Κοινοβούλιο βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, ενώ πολύ χαμηλότερο είναι το ποσοστό εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και ακόμη λιγότερο στα πολιτικά κόμματα…

Παραδοσιακά, οι έλληνες εμπιστεύονται το θεσμό της οικογένειας, σχεδόν σε απόλυτο ποσοστό (97%), και θεσμούς, όπως οι Ένοπλες Δυνάμεις, η Αστυνομία, η Δικαιοσύνη…

Κομβικό στοιχείο της έρευνας, η άποψη των ελλήνων για το πότε θα πρέπει να βγαίνουν οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, στη σύνταξη…

Μόλις το 5% θεωρεί, ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να παίρνουν σύνταξη πάνω από την ηλικία των 60 ετών!

Με τα σημερινά όρια να έχουν φτάσει στα 65 και τα 67 έτη, με την χώρα να βυθίζεται στο άγνωστο, με τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα, να έχει μετατραπεί σε μία χώρα γερόντων, με το ασφαλιστικό σύστημα να είναι αδύνατο να σταθεί στα πόδια του, το 95% των ελλήνων θεωρεί, ότι οι συντάξεις θα πρέπει να δίνονται πριν την ηλικία των 60 ετών…

Δεν απαντούν βέβαια στο ποιος θα δουλεύει για να πληρώνονται οι εισφορές και να υπάρχουν χρήματα, για να πληρώνονται οι συνταξιούχοι…

Αλλά, η απάντηση αυτή αποτελεί και μία σαφή ερμηνεία της νοοτροπίας που διακατέχει την πλειοψηφία των πολιτών στη χώρα μας…

Στη λογική βέβαια της ερώτησης πότε θα ήθελε ο καθένας για τον εαυτό του να βγαίνει σε σύνταξη, θα μπορούσαν να προκύψουν τέτοιου είδους συμπεράσματα και απαντήσεις…

Όταν η ερώτηση όμως, συνδυάζεται με τις σημερινές συνθήκες, τότε το πράγμα αλλάζει, αλλά όπως φαίνεται, όχι για όλους…

Στο θέμα του αεροδρομίου των Ιωαννίνων, με αφορμή το χθεσινό ρεπορτάζ της «Ε», να σημειώσουμε, ότι είναι μεγάλη η μάχη και η σημασία που πρέπει να της δώσουμε όλοι, αυτή, για τη διατήρηση του αεροδρομίου μας, υπό κρατικό έλεγχο…

Καλώς δόθηκαν τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια στη Fraport λέμε κι εμείς, όμως θα πρέπει ντε και καλά, να γίνει το ίδιο και με όλα τα υπόλοιπα αεροδρόμια;

Στα Χανιά, τη Ρόδο και αλλού έχουν ξεσηκωθεί οι επαγγελματίες του τουρισμού, γιατί ο νέος ιδιοκτήτης των αεροδρομίων αύξησε τα τέλη χρήσης κατά 30% και φοβούνται, ότι μεσοπρόθεσμα, αυτό θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην επισκεψιμότητα…

Γιατί λοιπόν να μην υπάρχει η δυνατότητα διατήρησης ενός διαφορετικού καθεστώτος σε άλλα αεροδρόμια, να μείνουν υπό κρατικό έλεγχο και να έχουν τη δυνατότητα να λειτουργούν με μεγαλύτερους όρους ανταγωνιστικότητας;

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ