Πόσο σημαντική είναι η ηθική στην πολιτική

Γιατί έπληξε τόσο δυνατά την υποψηφιότητα του Φρανσουά Φιγιόν στη Γαλλία, η αποκάλυψη των εισοδημάτων της συζύγου του για εργασία σε κομματικές θέσεις την οποίες φέρεται να μην εκτελούσε; Για έναν απλό λόγο: Γιατί μια αργομισθία έρχεται σε αντίθεση με το προφίλ του άτεγκτου και ηθικού πολιτικού που θα πάρει στις πλάτες του τη Γαλλία και θα κερδίσει την Προεδρία έναντι της Μαρί Λεπέν.

Στο παρελθόν το ζήτημα της ηθικής στην πολιτική, το έθετε κυρίως η συντηρητική πτέρυγα, η οποία που και που βρίσκονταν και μπροστά σε περιπτώσεις κατά τις οποίες δικοί της πολιτικοί κατηγορούνταν για «ανηθικότητα». Η αριστερή πτέρυγα συνήθιζε να θέτει στην πολιτική ατζέντα θέματα όπως η ορθή διαχείριση ή το όραμα. Με τον καιρό όμως αυτό άλλαξε και στις μέρες μας δεν είναι εύκολο να αναγνωρίσεις τον πολιτική καταγωγή ενός υποψηφίου από τις δηλώσεις του και μόνο. Και η ηθική ανέβηκε ψηλά και στην ατζέντα της αριστεράς.

Η ηθική στην πολιτική, έχει την εξής ευκολία: Είναι μία έννοια με μεγάλο εύρος, και μπορεί να συμπεριλάβει τα πάντα, ανάλογα με το πώς τη βλέπει αυτός που τη βάζει πάνω στο τραπέζι. Έτσι ανήθικος μπορεί να χαρακτηριστεί ένας πολιτικός επειδή είπε ένα ψέμα, επειδή ξεπέρασε τα όρια των αρμοδιοτήτων του ή επειδή φλέρταρε εκτός συζυγικής κλίνης! Ακόμα χειρότερα, για ανηθικότητα μπορείς να κατηγορήσεις κάποιον και χωρίς πολλά πολλά στοιχεία. Αφήνεις να κάνουν τη δουλειά τους τα social media δημιουργώντας αυτό που τελευταία λέμε «ψευδείς ειδήσεις». Ένα μικρό παράδειγμα από την Ελλάδα η ευκολία με την οποία χρησιμοποιούμε τον όρο «λαμόγια».

Πότε ξεκινάει το πρόβλημα; Όταν η πολιτική δεν έχει περιεχόμενο ή όταν τα συμφέρονται είναι πολύ περισσότερα από το αν κάποιος είναι ηθικός ή όχι.

Μήπως τελικά η αύξηση της ηθικολογίας στην πολιτική ή έστω η αναζωπύρωσή της κατά περιόδους έχει να κάνει και με την έλλειψη διαχωριστικών γραμμών στη διαχείριση της εξουσίας; Μήπως η αδυναμία μας να ξεχωρίσουμε ποιος πολιτικός ή κόμμα έχει καλύτερη ατζέντα και πρόγραμμα, μας οδηγεί και στο να ψάχνουμε ως ελάχιστο οχυρό, και το ποιος είναι ή φαίνεται να είναι πιο ηθικός;

Ελέγχοντας τα πάντα

Αυτή η τεχνολογία που σου επιτρέπει να κάνεις οτιδήποτε μέσα στο σπίτι μέσα από το κινητό σου ή έστω από ένα τηλεκοντρόλ, έχει πολύ ενδιαφέρον. Κυρίως γιατί σου δίνει μεγάλη δυνατότητα ελέγχου. Για σκέψου να μπορείς να ζεσταίνεις το σπίτι από μακριά, με το πάτημα μιας εντολής Προφανώς και οι εφαρμογές θα είναι άπειρες.

Και είναι βέβαιο ότι αυτό που σήμερα μας φαίνεται έξυπνο, σε λίγα χρόνια μπορεί να έχει γίνει κοινοτοπία, αυτονόητο. Κάτι σαν τον θερμοσίφωνα ή το καλοριφέρ που έφεραν τη ζέστη μέσα στο σπίτι. Και δείχνει και την ανάγκη που έχουμε για τη χρήση της τεχνολογίας στην καθημερινότητα, με καλύτερο εκφραστή βέβαια αυτής της τάσης, το smartphone που είναι πολλά περισσότερα από ένα τηλέφωνο- αν και σπάνια αξιοποιούμε όλες τις δυνατότητές του.

Αν υπάρχει ένα πρόβλημα θα το εντοπίζαμε σε αυτήν την ανάγκη μας να ελέγχουμε τα πάντα. Μια ανάγκη που μας κάνει υποχρεωμένους να είμαστε συνέχεια ενεργοί., σε εγρήγορση. Μήπως εισβάλλει παντού αυτή η δυνατότητα ελέγχου; Μήπως δεν μας αφήνει να ησυχάσουμε και να δώσουμε λίγο περισσότερο χρόνο στο τυχαία και το απρόσμενο; Θέλει λίγη σκέψη, όντως.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr