Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένουμε την παράσταση που κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου, στο Θέατρο «Καμπέρειο», σε μια συμπαραγωγή των Δημοτικών Θεάτρων Ιωαννίνων και Κοζάνης.

Πρόκειται για το έργο του σπουδαίου Ιρλανδού συγγραφέα Μπράιαν Φρίελ, «Χορεύοντας στη Λούνασα», σε σκηνοθεσία της Νικαίτης Κοντούρη, ένα έργο που θα παρουσιαστεί στα Ιωάννινα, την Κοζάνη, και σε άλλα μέρη της Βορειοδυτικής Ελλάδας, με αποκορύφωμα την παρουσίασή του στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη τον Απρίλιο, φιλοξενούμενη από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.

Λίγο πριν από τις παραστάσεις μιλήσαμε για το έργο με τη Νικαίτη Κοντούρη, Γιαννιώτισσα και μία από τις σημαντικότερες σκηνοθέτες θεάτρου σήμερα στη χώρα μας.

Να πούμε δύο λόγια καταρχάς για το τι θα δούμε κα Κοντούρη. Ποιο είναι το έργο και ο συγγραφέας του;

«Χορεύοντας στη Λούνασα» του  Μπράιαν Φρίελ. Ο Φρίελ είναι σύγχρονος  Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας. Τα έργα του, βαθειά ανθρωποκεντρικά, εστιάζουν στην περιπέτεια απλών ανθρώπων και προβάλλουν την ποίηση, τη χαρά και την ελευθερία που λαχταρούν οι καταπιεσμένοι αντιήρωές του. Είναι συναρπαστικός συγγραφέας. Το «Χορεύοντας στη Λούνασα» μας μεταφέρει σε ένα χωριό της Βόρειας Ιρλανδίας τον Αύγουστο του 1936. Μέσα από τα μάτια του αφηγητή Μάικλ, του νεώτερου μέλους της οικογένειας Μάντυ, ζούμε τον Αύγουστο εκείνον που άλλαξε τις ζωές ολόκληρης της οικογένειας. Ο Αύγουστος στην Βόρεια Ιρλανδία είναι συνδεδεμένος με τις αρχαίες ιρλανδικές παγανιστικές (ειδωλολατρικές) γιορτές αφιερωμένες στον θεό Λού- θεό του εμπορίου (Μέρκουρυ-Ερμής).

Γιατί το επιλέξατε; Τι θέλετε να πάρει μαζί του στο τέλος φεύγοντας ο θεατής;

Το ονειρευόμουν χρόνια. Έχει οχτώ πρόσωπα, και τα οχτώ πρωταγωνιστικά! Μου θυμίζει πολύ τα έργα του Αντόν Τσέχωφ και του Τζον Μίλιγκτον Σύνγκ από την Ιρλανδία. Ένοιωθα και ένα βαθύτερο δέσιμο του συγγραφέα με τον αγαπημένο μου Λόρκα. Όταν έπεσε η πρόταση στο τραπέζι, είπα αμέσως το ναι, με την προϋπόθεση βέβαια, πως θα έβρισκα και καλούς ηθοποιούς γι’ αυτό το εγχείρημα. Και τους  βρήκαμε. Η ομάδα πετάει. Πιστεύω, πως ο σύγχρονος θεατής, θα κουβαλάει στην ψυχή του για καιρό την παράστασή μας. Ο Φρίελ περνάει φιλτραρισμένα με ένα μαγικό τρόπο, κοινωνικοπολιτικά θέματα που ταλάνιζαν και ταλανίζουν και σήμερα μια συγγενική χώρα και έναν συγγενικό λαό για την Ελλάδα και τους Έλληνες, τον Ιρλανδικό. Μας ενώνουν πολλά, κι αυτά υπάρχουν πότε φανερά και πότε συγκαλυμμένα στο έργο του.

Με ποια κριτήρια κάνετε τις επιλογές σας γενικότερα στα έργα που σκηνοθετείτε; Ποια έργα θα θέλατε να ανεβάσετε τα επόμενα χρόνια;

Επιλέγω τα έργα που θα σκηνοθετήσω με την ψυχή περισσότερο, παρά με τη λογική. Στην ουσία αυτός είναι ο τρόπος μου για όλες μου τις επιλογές. Μετράω πολλά λάθη με τις επιλογές μου, αλλά και πολλή χαρά και ικανοποίηση. Εξ’ άλλου, κάθε νέα σκηνοθεσία είναι ένα καινούργιο στοίχημα. Δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο. Προσπαθώ να βάζω τον πήχη όλο και πιο ψηλά, χωρίς να σημαίνει πως τα καταφέρνω πάντα. Δεν σταματάω να ονειρεύομαι τα επόμενα. Τον ερχόμενο χειμώνα, θα επιστρέψω στο Εθνικό Θέατρο, οπότε εκεί θα ακολουθήσω κατά κάποιον τρόπο και τον θεματικό άξονα του Θεάτρου. Περιμένω και απάντηση από τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών για το Lila Teman του Γιάννη Πάσχου.

Η παράσταση είναι συμπαραγωγή δύο Δημοτικών Θεάτρων. Πώς βλέπετε το ρόλο των ΔΗΠΕΘΕ; Εκκρεμεί χρόνια τώρα από την Πολιτεία ένα νέο θεσμικό πλαίσιο και βέβαια μια ουσιαστική στήριξη…

Χωρίς συμπαραγωγές πολλών ΔΗΠΕΘΕ μαζί και ΔΗΠΕΘΕ με πολιτιστικούς  φορείς όπως Ελληνικό Φεστιβάλ, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Ίδρυμα Νιάρχος, Εθνικό Θέατρο, Κ.Θ.Β.Ε., τα Δημοτικά Θέατρα οδηγούνται σε συρρίκνωση και σταδιακά σε εξαφάνιση. Ήταν δώρο η συμπαραγωγή Ιωαννίνων και Κοζάνης. Η σύμπραξη δύο ΔΗΠΕΘΕ έδωσε τη δυνατότητα σε επαγγελματίες όλων των ειδικοτήτων να συμμετάσχουν στο εγχείρημα, έχοντας εξασφαλίσει αξιοπρεπείς αμοιβές και φιλοξενία. Χρειαζόταν τόλμη και εξωστρέφεια. Δεν είναι τυχαίο που πιο τολμηρές από όλους τους παράγοντες των ΔΗΠΕΘΕ που πρόσκεινται στην Εγνατία Οδό, υπήρξαν η Αλέκα Βακαλοπούλου από τα Γιάννενα και η Ελένη Δημοπούλου από την Κοζάνη. Και οι δύο βρήκαν στήριξη στο Διοικητικά Συμβούλια, αλλά και στους Δημάρχους των δύο πόλεων. Διαφορετικά δεν θα ανέβαινε το «Χορεύοντας στη Λούνασα». Όσο για το ΥΠΠΟ, δεν γνωρίζει κανένας μας τι προτίθεται να κάνει με τα Δημοτικά Θέατρα.

– Έχετε μεγάλη εμπειρία στο ελληνικό θέατρο. Πώς το βλέπετε σήμερα; Υπάρχουν κάποιες κατευθύνσεις που νομίζετε ότι θα έπρεπε να πάρει;

Φύσει αισιόδοξη, πιστεύω πως η συνένωση δυνάμεων θα φέρει την αναγέννηση στο θέατρο του 21ου αιώνα στην Ελλάδα. Όσο διασπώνται οι υγιείς δυνάμεις, τόσο σε αδιέξοδο θα οδηγούμαστε. Κατ΄ αναλογίαν της χώρας στην οποία ζούμε, το θέατρο οφείλει να αφουγκραστεί τις ανάγκες και να «προτείνει» παραστάσεις υψηλής αισθητικής.

Ειδικά για τις αρχαίες τραγωδίες και τις σύγχρονες παραστάσεις, ποια νομίζετε ότι πρέπει να είναι μία προσέγγιση σήμερα από τον σκηνοθέτη;

Αγγίξατε ευαίσθητη χορδή. Δεν υπάρχει, πρέπει. Υπάρχει μελέτη, προετοιμασία σε βάθος, στόχοι που πρόκειται να δικαιωθούν. Τα κλασσικά κείμενα, αφήνουν ελεύθερο τον σκηνοθέτη για την πιο ανατρεπτική προσέγγιση που μπορεί κανείς να φανταστεί. Για μένα, προσωπικά, δεν υπάρχει ένας τρόπος ανεβάσματος. Αυτό όμως που επιθυμώ να εισπράττω από τα σύγχρονα ανεβάσματα Τραγωδίας και Κωμωδίας είναι η καθαρότητα των προθέσεων της σκηνοθετικής πρότασης. Με ενδιαφέρει να ξεχωρίζω το πλαίσιο μέσα στο οποίο ανθίζουν και απελευθερώνονται δημιουργικά οι ηθοποιοί και οι συνεργάτες. Νοιώθω πραγματική ευτυχής θεατής όταν συμβαίνει αυτό.

Η ταυτότητα της παράτασης

Οι συντελεστές της παράστασης είναι: Μετάφραση-Σκηνοθεσία: ΝικαίτηΚοντούρη, Δραματουργική συνεργασία: Ελένη Μολέσκη, Σκηνικά-κοστούμια: Γιώργος Πάτσας, Επιμέλεια κίνησης: Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου, Σύνθεση ήχων-μουσική επιμέλεια: Δημήτρης Ιατρόπουλος, Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη, Βοηθός σκηνοθέτη, βοηθός παραγωγής: Ελένη Μολέσκη, Βοηθός σκηνογράφου: Βενετία Νάση.

Διανομή: Μάικλ: Δημήτρης Φουρλής, Κέιτ: Γιολάντα Καπέρδα, Μάγκι: Θάλεια Γρίβα, Άγκνες: Σοφία Βούλγαρη, Ρόουζ: Λίνα Φούντογλου, Κρις: Σοφία Αντωνίου, Τζέρι: Δημήτρης Ντάσκας, Τζακ: Δημήτρης Ναζίρης, Φωτογραφίες: Σάκης Αναστασόπουλος, Trailer: Αντώνης Morgan Κωνσταντουδάκης.

Παραστάσεις: Φεβρουάριος – Μάρτιος. Κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή.

Θέατρο «Καμπέρειο» – Ώρα έναρξης: 9.00μ.μ.

Προπώληση εισιτηρίων:

– Ηλεκτρονικά, μέσω της σελίδας: https://www.viva.gr

– Τηλεφωνικά, καλώντας στο 11876.

– Στα καταστήματα: Public, Seven Spot, Reload, Media Markt.

– Στα γραφεία του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων (Αρχοντικό Πυρσινέλλα – Παπάζογλου 5), Καθημερινά, 09.00π.μ.-2.00μ.μ.

– Στα βιβλιοπωλεία Χαρτέξ και Αναγνώστης.

Πληροφορίες – Κρατήσεις: Στα γραφεία του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων (Καθημερινές, πρωινές ώρες), στο site epirusevents.gr και στα τηλέφωνα 26510-25670 και 6972-445708).

Τιμές εισιτηρίων: 10 ευρώ – κανονικό, 7 ευρώ – μειωμένο (Φοιτητικό/Ανέργων).

Συνέντευξη

ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ