Έναν μοναδικό διάλογο ανάμεσα στον ποιητή Διονύση Καψάλη και τον συνθέτη Νίκο Ξυδάκη  θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όσοι παραστούν το Σάββατο 21 Ιανουαρίου, 8.30 μ.μ. στην αίθουσα «Βασίλειος Πυρσινέλλας. Την εκδήλωση  διοργανώνει το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ιωαννιτών θέλοντας να τιμήσει τον  ποιητή, τον δοκιμιογράφο, τον μεταφραστή, τον ακάματο εργάτη των Γραμμάτων αλλά και τον άνθρωπο που εδώ και 18 χρόνια διευθύνει με χέρι στιβαρό το Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης, του οποίου η προσφορά στα Γράμματα, τις τέχνες, την ιστορία και τον Πολιτισμό είναι πραγματικά ανεκτίμητη.  . 
Ο Διονύσης Καψάλης είναι γεννημένος στην Αθήνα το 1952, σπουδάζει κλασική και αγγλική φιλολογία στις Η.Π.Α. (1970-1974)  και νεοελληνική φιλολογία στο Λονδίνο(1981-1984),, όπου επίσης διδάσκει για δύο χρόνια. Από το 1978 δημοσιεύει ποίηση, δοκίμια,  άρθρα, μελέτες και βιβλιοκρισίες σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. 
Μεταφράζει, σονέτα του Σαίξπηρ, ποιήματα της Έμιλυ Ντίκινσον, χαϊκού του Ίσσα και του Μπασό, τις Ευτυχισμένες μέρες του Σάμιουελ Μπέκετ και τα έργα του Σαίξπηρ Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Βασιλιάς Ληρ, Οθέλλος, Περικλής, Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας, Άμλετ. Από το 1986 ως το 1997 εργάστηκε ως υπεύθυνος εκδόσεων στο Βιβλιοπωλείο της Εστίας
Έχει επί εικοσαετία συνεργαστεί στενά με τον συνθέτη Νίκο Ξυδάκη, γράφοντας μεταξύ άλλων και τους στίχους για το έργο Θρήνοι γυναικών/ Ηρωίδες του Σοφοκλή και Rue Lepsius μια μουσική προσωπογραφία του Κ. Π. Καβάφη Γι’ αυτές τις συνεργασίες ο αείμνηστος Δημήτρης Μαρωνίτης έγραψε:  «Εκτιµώ εξ επαφής ότι το φιλικό δίδυµο Ξυδάκης – Καψάλης αποδείχτηκε ιδανικό στη συγκεκριµένη περίπτωση. Ζήτηµα χηµείας καταρχήν, αλλά προπάντων συµπληρωµατικής γνώσης και ευαισθησίας».  Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί και από άλλους Έλληνες συνθέτες και συγκροτήματα (Δημήτρης Παπαδημητρίου, Γιώργος Χριστιανάκης, Διάφανα Κρίνα κ.ά.)
Πρόσφατα, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άγρα Η ταραχή των ανθρώπινων:  Δεκατέσσερα δοκίμια για τις τύχες της έκφρασης απέναντι στην ταραχή των ανθρώπινων, από το δημοτικό τραγούδι ως τον Καβάφη, τον Μαβίλη, τον Τέλλο Άγρα και τον Ελύτη, από τον Ουίλλιαμ Μπλαίηκ ως την Έμιλυ Ντίκινσον, τον Ουίλλιαμ Μπάτλερ Γέητς, τον Ρόμπερτ Φρόστ και τον Φίλιπ Λάρκιν, από τη στήλη της Αμφαρέτης ως  τον Σαίξπηρ και τον Πρίμο Λέβι.
Το 2014 το τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ τον αναγόρευσε επίτιμο διδάκτορα για την μεγάλη προσφορά του στα Γράμματα.