Ακούγαμε πολλές φορές και αρκετά συχνά μάλιστα στο παρελθόν την έκφραση, «μίλησε στην καρδιά των Ελλήνων»…

Συνήθως βέβαια οι αναφορές είχαν να κάνουν με την ομιλία κάποιου πολιτικού προσώπου.

Όμως, προφανώς επειδή έπαψαν εδώ και χρόνια οι πολιτικοί (μας) να μιλούν στις καρδιές των πολιτών, σταμάτησε να ακούγεται και η συγκεκριμένη φράση…

Εμείς τη χρησιμοποιούμε σήμερα λοιπόν, γιατί θεωρούμε, ότι η χθεσινή ομιλία του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα ήταν από αυτές που ξεχωρίζουν…

Και παρά τα όσα του έχουμε σύρει όλο το προηγούμενο διάστημα, δεν έχουμε κανένα κώλυμα να παραδεχθούμε, πως οι χθεσινές του αναφορές στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν πολλοί ευρωπαίοι πολιτικοί τη χώρα και τους έλληνες, αγγίζουν πραγματικά τις ευαίσθητες χορδές κάθε έλληνα…

Γιατί, αυτό ακριβώς αισθάνεται ο έλληνας σήμερα, χωρίς να παραγνωρίζουμε, ότι έχει και ο ίδιος, άρα και όλοι μας συνολικά, σοβαρότατες ευθύνες για την κατάσταση, στην οποία έχουμε φτάσει…

Αλλά, υπάρχουν και όρια και πάνω απ’ όλα στην υπομονή και στο σεβασμό της αξιοπρέπειας του καθενός…

Πιστώθηκε λοιπόν χθες στους λογαριασμούς των συνταξιούχων, το έκτακτο επίδομα και να ευχηθούμε να πιάσει τόπο…

Και ξέρετε φυσικά που θα πιάσει τόπο… Όταν ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό, η χορήγηση του επιδόματος, παρακολουθώντας διάφορα ρεπορτάζ συναδέλφων σε αθηναϊκούς σταθμούς, είχαν όλα την ίδια κατάληξη…

Στην ερώτηση ποιες ανάγκες θα καλύψουν αυτά τα 300 ή και λίγα περισσότερα ευρώ, σχεδόν όλοι απαντούσαν το ίδιο…

Τα δώρα στα εγγονάκια! Αυτός ο ταλαίπωρος γεροντάκος και η καημένη γιαγιούλα είτε ζει στην πρωτεύουσα είτε σε κάποια πόλη είτε στο χωριό, ξέρει από πριν ποια «πρώτη ανάγκη» θα καλύψει…

Και η ανάγκη αυτή δεν είναι το φαγητό για το σπίτι του, ούτε η εξόφληση κάποιου απλήρωτου λογαριασμού, ούτε ένα πλούσιο χριστουγεννιάτικο τραπέζι…

Αλλά, είναι η χαρά του παππού και της γιαγιάς, να δώσουν ένα δώρο τα Χριστούγεννα στα εγγονάκια και τα δισέγγονά τους!

Και καταλήγουμε στο ότι είναι τελικά αυτονόητη η χαρά και η κίνηση, όχι γιατί αυτό πάντα γινόταν, ειδικά στην Ελλάδα, λόγω του ισχυρού συνεκτικού δεσμού της οικογένειας…

Αλλά ακριβώς επειδή τα τελευταία χρόνια με τις μνημονιακές πολιτικές, αυτή η χαρά μετριάστηκε και σε πολλές περιπτώσεις σταμάτησε να υφίσταται…

Δεν το θέτουμε ως σύγκριση με το τι μπορούν να κάνουν οι παππούδες και οι γιαγιάδες σε άλλες χώρες… Μπορεί κι εκείνοι να σκέφτονται το ίδιο…

Εδώ όμως διακρίνουμε κάτι διαφορετικό… Ότι η σκέψη είναι πάντα εκεί, είτε η τσέπη είναι γεμάτη είτε άδεια…

Με αυτές τις σκέψεις θα σας αποχαιρετήσουμε για τα Χριστούγεννα από σήμερα και με τις ευχές να περάσετε όμορφα τις γιορτές, κοντά στα αγαπημένα σας πρόσωπα. Καλά Χριστούγεννα!

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ