Τον αντίστροφο δρόμο από αυτόν που αποτελεί έτσι κι αλλιώς αναγκαιότητα, της αποδοχής και στήριξης δηλαδή της κοινωνίας απέναντί τους, επέλεξαν για τις ημέρες των Χριστουγέννων οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές του 2ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου και του Ειδικού Σχολείου για παιδιά με προβλήματα όρασης.
Έτσι, αντί να περιμένουν στο σχολείο μία διαφορετική επίσκεψη για τις ημέρες των εορτών ή να επισκεφθούν τις αρχές της πόλης για να ψάλουν τα κάλαντα, αποφάσισαν να προσφέρουν οι ίδιοι χαρά σε ένα μικρό χωριό του Δήμου Ζίτσας.
Έτσι, νωρίς το πρωί οι μαθητές των δύο σχολείων, συνοδεία των εκπαιδευτικών τους βρέθηκαν στον Λύγγο, στα Γραμμενοχώρια, όπου έψαλλαν τα κάλαντα των Χριστουγέννων στους λιγοστούς κατοίκους του χωριού που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία για να τα υποδεχθούν.
Δίπλα ακριβώς βρίσκεται το παλιό σχολείο, που λειτουργεί τα τελευταία χρόνια ως λαογραφικό μουσείο με τη φροντίδα των κατοίκων του χωριού και του τοπικού συλλόγου.
Η χαρά και η συγκίνηση των κατοίκων του χωριού για την επίσκεψη των παιδιών ήταν ευδιάκριτη, αφού όπως είπαν είχαν χρόνια να ακούσουν κάλαντα από παιδικές φωνές και ακόμη περισσότερα χρόνια, σχεδόν 40, να δουν και πάλι το σχολείο γεμάτο με παιδιά.
Ακολούθησε ένα παραδοσιακό γλέντι στο μοναδικό κατάστημα που λειτουργεί στο χωριό και το οποίο προσέφερε εδέσματα και αναψυκτικά στα παιδιά.
Μαθητές, εκπαιδευτικοί και κάτοικοι έγιναν ένα, χορεύοντας και τραγουδώντας, με τον διευθυντή του 2ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Τάσο Τόκα να αναφέρεται στην ανάγκη ενός μηνύματος αλληλεγγύης και αγάπης από τα παιδιά του σχολείου προς την κοινωνία και το αντίστροφο.