Για εκλογές γράφαμε χθες, με αφορμή τις περιοδείες των πολιτικών αρχηγών τις προηγούμενες ημέρες, όμως εκλογές φαίνεται πως «μύρισαν» και στην αυτοδιοίκηση…

Η οποία – περιέργως πως, αλλά είναι αλήθεια συζητά την αλλαγή του εκλογικού νόμου – αρχίζει να μπαίνει στον χορό των εκλογών του 2019…

Είναι νωρίς, λέτε; Κι εμείς έτσι νομίζαμε, όμως ο χρόνος περνά γρήγορα…

Και ειδικά ο πολιτικός χρόνος κυλά σα νερό…

Σε έναν μήνα μπαίνουμε στο 2017, οι εκλογές είναι το 2019, επομένως το 2018 είναι έτος προεκλογικό, άρα δεν είμαστε και τόσο μακριά…

Και προφανώς με αυτό το σκεπτικό αρχίζουν και κινούνται οι δημοτικές αρχές σε όλους τους δήμους…

Και αρχίζουν και μοιράζουν (δε λέμε ότι ξοδεύουν) τα διαθέσιμα χρήματα υπό διάφορες μορφές…

Στο δήμο Ιωαννιτών βρήκαν τον εύκολο τρόπο να αναδιανείμουν χρήμα στις Δημοτικές Ενότητες…

Με 500.000 ευρώ σε ένα χρόνο, μπορεί να φανταστεί ο καθένας τι… τσιμέντο και τι άσφαλτος έχει να πέσει σε κάθε χωριό!

Είναι κακό αυτό, θα ρωτήσει κάποιος; Όχι απαραίτητα. Απλώς, αφενός αναδεικνύει την οικονομική δυνατότητα που διαθέτει σήμερα ο δήμος Ιωαννιτών και αφετέρου, ότι οι εκλογές πλησιάζουν…

Και καλό θα είναι, όπως εξοφλούνται τα γραμμάτια, έτσι να υλοποιούνται και οι δεσμεύσεις…

Και αφού γράφουμε για την οικονομική δυνατότητα του δήμου, να βγάλουμε το καπέλο σε όλους όσοι διαχειρίστηκαν τα τελευταία χρόνια τα οικονομικά.

Από τον αδικοχαμένο Ν. Μάντη και τον Θαν. Μανταλόβα μέχρι τον Θ. Γιωτίτσα σήμερα, που κατάφεραν να μετατρέψουν έναν δήμο με την ταμπέλα του «μπαταχτσή» σε έναν εύρωστο οικονομικά φορέα της αυτοδιοίκησης.

Και επειδή τα καλά πρέπει να λέγονται, σε όποιον κι αν αναφέρονται, να αποδώσουμε τα εύσημα στον δήμο Δωδώνης και τη δημοτική αρχή, γιατί με συντονισμένες ενέργειες και σε συνεργασία με τις συναρμόδιες Υπηρεσίες, προχώρησε στις εργασίες στερέωσης ενός σημαντικού μνημείου…

Αναφερόμαστε στο πέτρινο γεφύρι του Σενίκου, που τυγχάνει μεν τόπος καταγωγής μας, όμως το ίδιο θα γράφαμε και για κάθε άλλο αντίστοιχο μνημείο, που θα βρισκόταν σε τέτοια κατάσταση και θα κινδύνευε με κατάρρευση…

Το ίδιο ίσχυε και στο συγκεκριμένο γεφύρι, όμως οι παρεμβάσεις έγιναν όταν έπρεπε και μάλλον με τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο, ώστε να μην κινδυνεύσει για τα επόμενα χρόνια από την ορμή του νερού και τις καταπόνηση στα βάθρα του…

Θεωρούμε, ότι έχουμε χρέος να τα επισημαίνουμε αυτά, γιατί ένα γκρεμισμένο πέτρινο γεφύρι, δεν ξαναστέκεται όρθιο, εκτός κι αν είναι αυτό της Πλάκας, που έτυχε να πέσει αμέσως μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ο ΣΥΡΙΖΑ και «υποχρεώθηκε» η πολιτική ηγεσία, να δεσμευτεί για την αναστήλωσή του…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ