Είναι άλλο πράγμα η έκφραση ανησυχίας και άλλο οι αντιδράσεις…

Καλό θα είναι να τα ξεχωρίζουμε κι εμείς, για να μη δημιουργούνται λάθος εντυπώσεις…

Το αναφέρουμε με αφορμή την έναρξη, χθες το μεσημέρι, της σχολικής διαδικασίας για τα 28 προσφυγόπουλα των Δολιανών…

Επειδή βρεθήκαμε χθες το μεσημέρι στο Καλπάκι, έχουμε χρέος να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα και να τα βάλουμε στη σωστή τους διάσταση…

Πράγματι, στην είσοδο του σχολείου συγκεντρώθηκαν περί τους 20 γονείς και κηδεμόνες μαθητών του Δημοτικού Σχολείου…

Πράγματι, υπήρχε μία αναστάτωση σε αυτούς, ως απόρροια της ελλιπούς ενημέρωσης και πληροφόρησης που είχαν οι ίδιοι, και το οποίο το επισήμαναν κιόλας…

Πράγματι, συναντήθηκαν στην αίθουσα εκδηλώσεων του Σχολείου με την περιφερειακή διευθύντρια εκπαίδευσης κα Φωτεινού και τον διευθυντή της πρωτοβάθμιας κ. Τζίμα…

Πράγματι, διατυπώθηκαν ενστάσεις και εκφράστηκε η ανησυχία για το εάν και κατά πόσον τα προσφυγόπουλα είναι απολύτως υγιή και κυρίως εάν έχουν εμβολιαστεί…

Όλα τα παραπάνω συνέβησαν και είναι πραγματικότητα… Συνέβησαν και άλλα όμως ή καλύτερα ΔΕΝ συνέβησαν…

Κανένα επεισόδιο δεν έγινε στο Καλπάκι… Καμία αποδοκιμασία δεν ακούστηκε σε βάρος των παιδιών…

Κανείς γονέας ή κηδεμόνας δεν παρότρυνε το παιδί του (λειτουργούσε το ολοήμερο) να απομακρυνθεί από τα προσφυγόπουλα…

Παρότι λοιπόν κάποιος εργαζόμενος σε ΜΚΟ, απευθυνόμενος σε έναν γονέα, τον ρώτησε με ύφος εάν έχουν ετοιμάσει «θερμή υποδοχή» στα παιδιά, για να πάρει την απάντηση που έπρεπε, κανείς δεν είπε το παραμικρό…

Και το κυριότερο; Μόλις έφτασαν τα προσφυγόπουλα στην αυλή του σχολείου και μέχρι να τους εξηγήσει ο μεταφραστής του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης τι θα κάνουν και που θα πάνε, τα υποδέχτηκαν τα ελληνόπουλα, που είχαν μείνει στο ολοήμερο…

Και μας έκανε εντύπωση, ότι δεν ακούστηκε από κανένα παιδάκι, η παραμικρή κακή κουβέντα για τα προσφυγόπουλα…

Τί ακούστηκε; «Αυτά είναι τα καινούργια παιδάκια;». «Θα μάθουν ελληνικά;». «Θα παίζουμε μαζί;». «Αυτά εκεί τα δύο τα ξέρω, γιατί έχουμε παίξει μαζί»…

Αυτές ήταν οι κουβέντες που ακούστηκαν από τα παιδιά. Και είναι σημαντικές γιατί τα παιδιά και η στάση τους την πρώτη μέρα είναι κριτήριο και απόδειξη για το τι έχουν ακούσει και τι έχουν μεταφέρει από το σπίτι στο σχολείο…

Επαναλαμβάνουμε λοιπόν, ότι εκφράστηκε η ανησυχία και ο προβληματισμός, κατατέθηκαν και προτάσεις να ανοίξει το σχολείο των Δολιανών και να φοιτήσουν εκεί τα προσφυγόπουλα…

Όπως ακούστηκε όμως και ο αντίλογος, ότι δεν υπάρχει κανείς λόγος να γκετοποιηθούν τα παιδιά αυτά, σε μία ξεχωριστή και απομονωμένη σχολική δομή, αλλά πρέπει να ενσωματωθούν σταδιακά στη σχολική κοινότητα και όσα μείνουν στην περιοχή από του χρόνου να «απορροφηθούν» κανονικά στις τάξεις…  

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ