Μπορεί να ισχύει, μπορεί και όχι… Μόλις χθες γράψαμε, ότι πρέπει με κάποιον τρόπο να βοηθηθεί το έργο των δημοσιογράφων, που καλύπτουν τη δίκη Γιακουμάκη…

Και μόλις μπήκαμε στην αίθουσα χθες το πρωί, μας ενημέρωσαν πως οι πρώτες σειρές των καθισμάτων του Εφετείου προορίζονται για τους δημοσιογράφους!

Είτε ήταν τυχαίο είτε όχι, είτε κάποιος διάβασε τα σχόλιά μας και ανταποκρίθηκε, είτε η έδρα ανταποκρίθηκε στο σχετικό αίτημα, από την Παρασκευή κιόλας, είτε την απόφαση την πήρε κάποιος επικεφαλής αστυνομικός, η ουσία είναι μία…

Ότι κάποιος ενδιαφέρθηκε για να γίνει η δουλειά μας σωστά… Γιατί, όπως σωστά επισήμανε η πρόεδρος του δικαστηρίου, αυτό που ενδιαφέρει το δικαστήριο είναι αφενός να γίνει μία δίκαιη δίκη και αφετέρου να δοθεί η δυνατότητα να μεταφέρονται εκτός της αίθουσας όσα λέγονται εντός αυτής, με τον πλέον πιστό τρόπο…

Και προφανώς αυτοί που θα μεταφέρουν ό,τι λέγεται ή γίνεται στην δίκη, δεν είναι οι θεατές, αλλά οι δημοσιογράφοι…

Στην ουσία της υπόθεσης δε θέλουμε επ’ ουδενί να μπούμε, πλην όμως υπάρχουν κάποια πράγματα τα οποία χρήζουν σχολιασμού…

Ένα από αυτά είναι το ότι μία τέτοια Σχολή, όπως η Γαλακτοκομική, ένας μεγάλος εκπαιδευτικός οργανισμός στην ουσία δε μπορεί να έχει ως διευθυντή, έναν υπάλληλο…

Ο οποίος θα είναι ταυτόχρονα και διευθυντής της Σχολής και καθηγητής και υπεύθυνος του Πειθαρχικού Συμβουλίου και στο αρμόδιο Συμβούλιο για τη λειτουργία της Εστίας και δεν ξέρουμε τι άλλες αρμοδιότητες μπορεί να έχει…

Όσο καλός και ικανός να είναι, όσο κι αν έχει διάθεση να προσφέρει, είναι ευνόητο, ότι δε μπορεί, παρά να είναι «ευάλωτος» στην άσκηση οιασδήποτε πίεσης…

Θέλετε να σας δώσουμε ένα τρανταχτό παράδειγμα, που αυτομάτως δείχνει και τη νοοτροπία με την οποία είναι εμποτισμένη η δημόσια διοίκηση;

Όταν το θέμα Γιακουμάκη «έκαιγε», όταν το παιδί αναζητούνταν, η διεύθυνση της Σχολής – καλώς ή κακώς δεν έχει σημασία – είχε φροντίσει να πάρει κάποιες συγκεκριμένες αποστάσεις από τα μέσα ενημέρωσης…

Εκείνη την ώρα λοιπόν, εκείνες τις ημέρες που όλοι μας ξημεροβραδιαζόμασταν στη Σχολή, περιμένοντας μία ατάκα από τον τότε διευθυντή, τον πρόεδρο του ΕΛΓΟ Δήμητρα, το νομικό σύμβουλο ή κάποιον σπουδαστή, τον Οργανισμό τον απασχολούσαν άλλα πράγματα…

Αναγνώστηκε στο δικαστήριο λοιπόν τη Δευτέρα ένα έγγραφο του Οργανισμού ΕΛΓΟ Δήμητρα και του υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης, με αποδέκτη τη διεύθυνση της Σχολής, η οποία έπαιρνε την εντολή να διευκολύνει το έργο τηλεοπτικής εκπομπής, ανοίγοντας τις πόρτες της, χωρίς να προκαλέσει προσκόμματα ή το παραμικρό εμπόδιο!

Σημειωνόταν μάλιστα, ότι η Σχολή πρέπει να εξυπηρετήσει τους συνεργάτες της εκπομπής σε ό,τι της ζητηθεί, αλλά παράλληλα να ενημερώνει και την Αστυνομία για ό,τι αξιοσημείωτο προκύψει κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων!

Αν αυτό δε συνιστά ευθεία παραβίαση των όρων λειτουργίας της Σχολής, τι άλλο μπορεί να συνιστά; Και ποιός υπάλληλος θα μπορούσε σε ένα τέτοιο πλαίσιο λειτουργίας και πίεσης, να ανταποκριθεί επαρκώς, σε κανονικές συνθήκες, όχι σε έκτακτες καταστάσεις, όπως η συγκεκριμένη…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ