Το ενδεχόμενο να παρεξηγηθεί όποιος τυχόν εκφραστεί θετικά για το Μουσείο Αργυροτεχνίας, είναι υπαρκτό…

Αλλά αφορά μόνον εκείνους τους ευτυχώς λίγους, στενόμυαλους, που δεν καταλαβαίνουν ούτε τα βασικά…

Αλλά εδώ θα πει κάποιος, ότι μέχρι κι η κυβερνητική εκπρόσωπος κα Γεροβασίλη έκανε μνεία στο «ιδανικό μοντέλο συνεργασίας Πολιτείας, αυτοδιοίκησης και ιδιωτικής πρωτοβουλίας»… 

Όπως και είναι στην πραγματικότητα δηλαδή, άλλο που μερικοί τώρα τα λένε…

Με εμάς θα ασχοληθούν; Είτε ασχοληθούν πάντως είτε όχι, το θέμα είναι απλό…

Η πόλη απέκτησε από το Σάββατο ένα Μουσείο – κόσμημα, που από μόνο του μπορεί να προσελκύσει χιλιάδες επισκέπτες, προσδίδοντας υπεραξία στα Ιωάννινα και ενισχύοντας το πολιτιστικό της απόθεμα!

Είναι εντυπωσιακό το «δέσιμο» του Μουσείου με τον περιβάλλοντα χώρο και τα τείχη του Κάστρου, και είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό το εσωτερικό του…

Όταν είχαμε δει τις μακέτες με το εσωτερικό, δε φανταζόμασταν, ότι οι μελετητές είχαν προχωρήσει τόσο πολύ τη σκέψη τους για αυτό που ήθελαν να δημιουργήσουν…

Η μουσειολογική προσέγγιση λοιπόν είναι απίστευτη και αυτό μπορεί να το διαπιστώσει όποιος επισκεφτεί το Μουσείο…

Τα εύσημα λοιπόν στους μελετητές, αλλά και στους οραματιστές της συνολικής προσπάθειας του Πολιτιστικού Ιδρύματος του Ομίλου Πειραιώς, για τα εννέα θεματικά Μουσεία που έχουν δημιουργήσει στη χώρα.

Είναι από τις περιπτώσεις, που προφανώς μπορείς να πεις, ότι πολύ σωστά υπάρχει αυτή η αναγνώριση στο έργο τους και πρέπει να τιμάται η προσφορά τους…

Το εισιτήριο στο Μουσείο είναι μόλις 3 ευρώ ενώ το μειωμένο στο 1,50 ευρώ… 

Μπορεί όποιος θέλει να το συγκρίνει με το Δημοτικό Μουσείο, που βρίσκεται στην άλλη άκρη του Κάστρου, όπου το εισιτήριο – αν δεν έχει αλλάξει κάτι – είναι στα 4 ευρώ!

Η λογική προσέγγιση λέει, ότι το Δημ. Μουσείο, που έχει μείνει σχεδόν ακριβώς ίδιο από όταν άρχισε να λειτουργεί, θα πρέπει να περάσει σε μία άλλη εποχή…

Ποιος θα αναλάβει την πρωτοβουλία, ποιος θα χρεωθεί την υποχρέωση αυτή, με ποιον τρόπο θα γίνει δεν το ξέρουμε…

Δε γίνεται όμως να έχεις από τη μία πλευρά του Κάστρου ένα Μουσείο – κόσμημα σε έναν χώρο υπέροχο και από την άλλη πλευρά να έχεις ένα μνημειακό – μουσειακό συγκρότημα, που θυμίζει απολίθωμα…

Πολλά μπορούμε να πούμε ακόμη για το Μουσείο, μένουμε όμως σε αυτά, με την επισήμανση, ότι τόσο αυτό, όσο και η Διαδραστική Αίθουσα του ΚΕΠΑΒΙ, επίσης για την ασημουργία, θα πρέπει να αποτελέσουν άμεσα, προορισμούς των σχολικών – εκπαιδευτικών εκδρομών των σχολείων της πόλης μας…  

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ