Ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους συστάθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες, ακολουθώντας μία ελληνική πρακτική που εφαρμόστηκε σε διάφορα επίπεδα και η οποία επέβαλε τη δημιουργία ενός θεάτρου ή ενός ΤΕΙ ή ενός γηπέδου σε κάθε πόλη, τα Δημοτικά Θέατρα βρίσκονται στο μεταίχμιο μίας νέας εποχής.
Η εποχή αυτών των αναμενόμενων αλλαγών που θα επιφέρει συγχωνεύσεις, αλλά και καταργήσεις ΔΗΠΕΘΕ που έχουν απομακρυνθεί από το σκοπό τους εδώ και χρόνια είναι προφανές ότι έχει έρθει.
Εν αναμονή των αποφάσεων του υπουργείου Πολιτισμού αναφορικά με τα Δημοτικά Θέατρα που θα συγχωνευθούν και εκείνα που θα καταργηθούν, ο κόσμος του θεάτρου εκφράζει τις δικές του θέσεις, που συνοψίζονται στην αναγκαιότητα να γίνει ένα νέο ξεκίνημα.
Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκε και η άποψη του ηθοποιού και σκηνοθέτη Νίκου Αρβανίτη που απάντησε σε σχετική ερώτηση της «Ε» κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου χθες στο ΔΗΠΕΘΕ.
«Με τον παλιό τρόπο, τα ΔΗΠΕΘΕ, μας τελείωσαν. Φτάσαμε σε ένα σημείο όπου σε κάθε πόλη είχαμε και ένα ΔΗΠΕΘΕ. 
Έχουμε χρέος να σκεφτόμαστε πιο συλλογικά και κυρίως να ασχολούμαστε μόνο με την παραγωγή του πολιτιστικού προϊόντος.
Δεν ισχύει για όλα τα ΔΗΠΕΘΕ και κυρίως δεν ισχύει για τα Ιωάννινα, όπου το θέατρο προϋπήρχε της σύστασης των ΔΗΠΕΘΕ. Η κουλτούρα της περιοχής επιβάλλει, ώστε το ΔΗΠΕΘΕ να βρει το δρόμο του με νέους όρους. Κάποια θέατρα δεν έχουν λόγο ύπαρξης, σε αυτά όμως δεν είναι το ΔΗΠΕΘΕ των Ιωαννίνων που έχει λόγο. Τη χαμένη του ψυχή πρέπει να βρούμε», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Αρβανίτης.

Ο «Οδυσσεβάχ» από τη νεανική – παιδική σκηνή

Ο κ. Αρβανίτης και η Ντίνα Αβαγιανού ανέλαβαν να σκηνοθετήσουν τον «Οδυσσεβάχ» της Ξένιας Καλογεροπούλου, το έργο που θα παρουσιάσει το ΔΗΠΕΘΕ από τη νεανική – παιδική του σκηνή.
Η παρουσίαση των δύο σκηνοθετών έγινε από την πρόεδρο Αλέκα Βακαλοπούλου, ενώ χθες το απόγευμα επρόκειτο να γίνει η ακρόαση των ηθοποιών.
Οι παραστάσεις του έργου θα ξεκινήσουν το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου εγκαινιάζοντας την 34η θεατρική περίοδο δραστηριοτήτων του ηπειρωτικού θεάτρου.
Το έργο της Ξ. Καλογεροπούλου ανεβαίνει για δεύτερη φορά από το ΔΗΠΕΘΕ με την πρώτη να κάνει πρεμιέρα πριν από 22 χρόνια και τότε από την παιδική σκηνή του θεάτρου.
«Είναι ένα έργο που ήρθε να μείνει στο χρόνο, μία ανάλυση της Ιθάκης, για κάθε νέο που μεγαλώνει», τόνισε η κα Αβαγιανού.
Από την πλευρά του ο κ. Αρβανίτης έκανε λόγο για ένα έργο της παιδικής δραματουργίας που έχει γίνει πλέον κλασικό με μηνύματα που καταλήγουν στην ανάγκη εξανθρωπισμού και στο νόημα της συνύπαρξης των ανθρώπων, με άλλους, όπως συμβαίνει σήμερα με τους Έλληνες και τους πρόσφυγες που ξεριζώνονται από τις εστίες τους.