Γιατί αυξάνουν οι απάτες

ΔΑυτό το φαινόμενο με την εξαπάτηση ηλικιωμένων, κρατάει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα τώρα. Κάτι που σημαίνει ότι πατάει πάνω σε κάποιες κοινωνικές πραγματικότητες.
Η πρώτη είναι ότι πολλοί άνθρωποι, ηλικιωμένοι και μη, δεν είναι καλά ενημερωμένοι. Για παράδειγμα, δεν μπορεί να μην ξέρει σήμερα ο πολίτης ότι σε ένα τροχαίο, δεν μπορείς να τη γλυτώσεις πληρώνοντας. Δεν γίνονται πια αυτά γιατί είναι πολλοί οι εμπλεκόμενοι και δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους για να αποκρύψουν τον θάνατο ενός ατόμου για παράδειγμα. 
Αμέσως αμέσως, γίνεται φανερή η ανάγκη καλής πληροφόρησης όλων των πολιτών για το τι γίνεται σήμερα, πώς γίνονται κάποιες διαδικασίες, πώς κινείται η δημόσια διοίκηση. Σε αυτό πρέπει να παίζουν ρόλο και τα ΜΜΕ τα οποία επιπλέον πρέπει να πάψουν να τρομοκρατούν τον κόσμο με «εντυπωσιακά» θέματα που δεν ισχύουν.

Ανθρώπινη αντίδραση

Σε ένα δεύτερο επίπεδο, ναι, ο γονιός που θα ακούσει ότι το παιδί του πάει φυλακή για ένα πρόστιμο στην Εφορία, ταράζεται και μπαίνει στη διαδικασία να το γλυτώσει πληρώνοντας τον δήθεν μεσολαβητή. Είναι ανθρώπινη αντίδραση και όλοι μας μπορούμε να βρεθούμε σε μία τόσο δύσκολη θέση. Συντείνει σε αυτό και η γενικευμένη αίσθηση ότι στη χώρα μας, μπορείς να πληρώσεις και να βρεις λύσεις, δίπλα στο σύστημα.
Εδώ η ενημέρωση των ίδιων των ηλικιωμένων για τις μεθόδους των απατεώνων βοηθάει. Όπως και η πληροφόρηση και η ενίσχυσή τους με γνώσεις για το τι μπορούν να κάνουν για να ελέγξουν κάτι που θα τους πουν.

Να νοιαζόμαστε

Και βέβαια, έχει γίνει έτσι η ζωή μας, που πολλοί άνθρωποι είναι πια μόνοι τους, ζουν μόνοι τους και δεν έχουν την ευχέρεια της συζήτησης με κάποιον οικείο. Μεγάλο πρόβλημα η μοναξιά και η απομόνωση του ανθρώπου. Πέφτει πάνω του ο απατεώνας και δεν τον αφήνει να σκεφτεί ψύχραιμα.
Απάτες γίνονταν πάντα. Και στηρίζονται πάνω σε λογικοφανή κόλπα με τα οποία όλοι μας μπορούμε να την πατήσουμε. Χρειάζεται από εμάς να νοιαζόμαστε περισσότερο για τους δικούς μας ανθρώπους. Και βέβαια να έχουμε εμπιστοσύνη στις Αρχές. 

Χωρίς σύνδεση, δεν υπάρχεις

Δεν υπάρχει τίποτα πιο εκνευριστικό για πολλούς πια, να μείνουν χωρίς σύνδεση στο ίντερνετ. Να κοπεί το ρεύμα, να τους κόψουν τη σύνδεση ή να χαλάσει ο υπολογιστής τους. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αποκοπείς από τον μεγάλο κόσμο του Δικτύου εκεί έξω. Μετά κοιτάς την οθόνη λες και είναι νεκρή, σαν να μην έχει νόημα που έχεις στα χέρια σου έναν υπολογιστή ή ένα τηλέφωνο με τεράστιες, άλλες δυνατότητες.
Σήμερα δεν μπορούμε να φανταστούμε την τεχνολογία χωρίς να διασυνδέεται με το ίντερνετ. Και σε λίγα χρόνια, όλο το σπίτι μας θα είναι συνδεδεμένο- ήδη είναι η τηλεόραση για παράδειγμα, ενώ κάμποσοι ανοίγουν και το φως του δωματίου με το κινητό. Όσα σήμερα μας φαίνονται αστεία ή παιχνίδια, αύριο θα είναι μέρος της ζωής. Κι όλη αυτή τη συζήτηση με τις τηλεοπτικές άδειες δεν θα κρατήσει παρά μερικά χρόνια, αφού όλο το περιεχόμενο θα μπορεί να ανέβει στο δίκτυο. Και βέβαια μπορεί κι εκεί μετά να μπει κάποιο είδος ρύθμισης, αλλά είναι άλλα τα δεδομένα κι άλλη η τεχνολογία.
Αυτό όμως που μένει ως ερώτημα είναι πάλι το περιεχόμενο. Καλά συνδεόμαστε. Γιατί το κάνουμε όμως; Τι κερδίζουμε; Μια άλλη συζήτηση αυτό. 

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr