Όχι μόνο δεν είναι κακό, αλλά είναι εξαιρετικά σημαντικό να έχουμε διακρίσεις διεθνούς επιπέδου μέσω του τοπικού ακαδημαϊκού ιδρύματος…

Μία κορυφαία διάκριση θα απονεμηθεί στον επίκουρο καθηγητή Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής κ. Ευαγγέλου, για τρεις έρευνες παγκόσμιας κλίμακας σχετικές με τα γονίδια που «ευθύνονται» για την εμφάνιση της υπέρτασης…

Και δεν είναι η πρώτη φορά που τέτοιες σημαντικές ανακοινώσεις δημοσιεύονται σε κορυφαία επιστημονικά ιατρικά περιοδικά του κόσμου και κερδίζουν διεθνή αναγνώριση…

Κάποια στιγμή στο παρελθόν, με αφορμή μία άλλη διάκριση ακαδημαϊκού επιπέδου για το πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, είχαμε αναπτύξει τον εξής προβληματισμό…

Ότι θα πρέπει να βρεθεί μία φόρμουλα επικοινωνίας μεταξύ της ακαδημαϊκής κοινότητας και των τοπικών μέσων ενημέρωσης, ώστε οι όποιες επιτυχίες και διακρίσεις να προβάλλονται στην πόλη τους…

Δεν τίθεται θέμα πρωτιάς, ούτε αποκλειστικότητας, για να είμαστε κατανοητοί…

Τίθεται θέμα ενημέρωσης της κοινής γνώμης στην περιοχή όπου δραστηριοποιείται κάθε καθηγητής ή ερευνητής και διάχυσης της γνώσης αυτής στο κοινωνικό σύνολο…

Μη νομίζετε, ότι κι εμείς στα μέσα ενημέρωσης των Ιωαννίνων αισθανόμαστε χαρά, όταν πληροφορούμαστε για τις σχετικές διακρίσεις από τα μέσα ενημέρωσης της Αθήνας…

Και ο προβληματισμός εμπεριέχει ένα μεγάλο ερώτημα, που δεν είναι άλλο από το «γιατί να μη θέλει κάποιος να προβληθεί (και) στην πόλη του»…

Εδώ ζουν και εργάζονται οι δικοί του άνθρωποι, εδώ είναι ο κύκλος των περισσότερων, εδώ βρίσκονται οι συνεργάτες του, που δούλεψαν και αυτοί ενδεχομένως για τις διακρίσεις, εδώ θα τους δει ο συγγενής, ο φίλος ή ο γείτονας και θα τους πει και ένα «μπράβο» εκτός από την «καλημέρα»…

Μπορεί όντως μερίδιο της ευθύνης να αναλογεί και σε εμάς, τους εκπροσώπους των τοπικών μέσων ενημέρωσης…

Αλλά, από την άλλη σκεφτόμαστε, ότι εδώ και 15 χρόνια, για λίγους έχουμε τρέξει τόσο πολύ, όσο έχουμε τρέξει για θέματα του πανεπιστημίου…

Και πολλά από τα θέματα αυτά αναφέρονται και στα ερευνητικά προγράμματα και στις εργασιακές συνθήκες των καθηγητών μελών ΔΕΠ, των ερευνητών και άλλων…

Θέλουμε να πιστεύουμε καταρχάς, ότι δεν πρόκειται για κάποιο «οργανωμένο σχέδιο απαξίωσης» των τοπικών ΜΜΕ, γιατί εάν ίσχυε, δε θα υπήρχε ανταπόκριση, έστω και εκ των υστέρων…

Ελπίζουμε ωστόσο, ότι οι πρυτανικές αρχές θα συνειδητοποιήσουν και αυτές τη σημασία που έχει αυτή η αμφίπλευρη επικοινωνία, που ωφελεί και τις δύο πλευρές και θα δράσει αναλόγως… 

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ