Είναι η πρώτη φορά μετά από αρκετό καιρό, που μπορεί κάποιος να απονείμει εύσημα για κάτι, στο υπ. Παιδείας…

Και τυχαίνει αυτή η φορά να είναι σήμερα, μία ημέρα μετά την ανακοίνωση των αλλαγών που θα ισχύσουν στο Γυμνάσιο…

Η οποία ανακοίνωση ήρθε μετά από μία άλλη παρέμβαση του υπουργείου, σχετική με τους ΕΔΙΠ και τους ΕΕΠ, που σχολιάσαμε τις προηγούμενες ημέρες…

Η εν λόγω ανακοίνωση όμως για τις αλλαγές στο Γυμνάσιο μας χαροποιεί, γιατί επιτέλους, φαίνεται, ότι κάποιος εργάστηκε για κάτι…

Μία ομάδα εργασίας, που έβαλε τα πράγματα κάτω, σκέφτηκε, αξιολόγησε και κατέθεσε στο τέλος την πρότασή της…

Η οποία πρόταση μάς βρίσκει απολύτως σύμφωνους… 

Θυμόμαστε, ότι πριν μερικούς μήνες είχαμε σχολιάσει εκφράζοντας την απορία μας, για το πώς είναι δυνατό να τελειώνουν τα μαθήματα στο Γυμνάσιο στα μέσα Μαΐου και μέχρι τις 15 Ιουνίου, οι μαθητές να γράφουν συνεχώς εξετάσεις!

Εξετάσεις σε όλα τα μαθήματα από την Α’ Γυμνασίου!

Ο νους που είχε σκεφτεί και είχε εφαρμόσει το σύστημα αυτό, δεν πρέπει να πάταγε καθόλου καλά στα μυαλά του…

Σε ιδιαίτερες λεπτομέρειες δε μπήκαμε για να δούμε τι προβλέπει επακριβώς το σχέδιο του υπουργείου, όμως κάθε τι που καταργεί άχρηστα πράγματα, όπως αυτές οι εξετάσεις, δε μπορεί παρά να μας βρίσκει σύμφωνους…

Τις τελευταίες ημέρες επιχειρήσαμε να μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε, για την υπόθεση της επιχείρησης Spider, ακούγοντας τη συζήτηση που βρίσκεται σε εξέλιξη και συζητώντας με αρκετούς εργαζόμενους…

Αυτό που μας προβληματίζει – για την ακρίβεια βέβαια, δεν είναι ένα – είναι η ευκολία με την οποία μπορεί κάποιος να βγάζει συμπεράσματα για τον κάθε εργοδότη…

Πολύ δε περισσότερο, όταν οι αξιολογικές αυτές κρίσεις δε γίνονται από τους ίδιους τους εργαζόμενους, αλά από τρίτους, υποστηρικτές ή ενδιαφερόμενους…

Στην ουσία της υπόθεσης δε μπαίνουμε γιατί χρειάζεται να αναλύσουμε μία ιστορία πολλών ετών, με λάθη, παραλείψεις, κακή διαχείριση των ζητημάτων από όλες τα πλευρές σε συνδυασμό φυσικά με τις επιπτώσεις της κρίσης…

Όμως, αυτό που δε μπορούμε να αποδεχθούμε είναι η κριτική που γίνεται για έναν εργοδότη, ότι έχει πολλά εκατομμύρια στο εξωτερικό και ότι δεν ενδιαφέρεται για την επιχείρηση και τους εργαζόμενους κ.λπ…

Δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε, ότι ένας σεβάσμιος άνθρωπος ηλικίας άνω των 80 ετών, όπως ο Κ. Πέτσιος, με γνωστή παρουσία και προσφορά και στο κομμάτι της τοπικής επιχειρηματικότητας και στην τοπική αυτοδιοίκηση, μπορεί να έχει «πιάσει την καλή», αλλά αντί να βρίσκεται κάπου μακριά, απολαμβάνοντας όσα έχει αποκομίσει, να είναι παρών…

Και να κυκλοφορεί στην πόλη του, ακούγοντας και αντιμετωπίζοντας καθημερινά όλην αυτή την κριτική, τις επιθέσεις και τον πόλεμο λάσπης από κάποιους, που δεν είχαν, ούτε έχουν σχέση με την επιχείρηση, που δεν ήταν εργαζόμενοι δηλαδή, οι οποίοι έχουν φυσικά λόγους και δικαίωμα να ασκούν κριτική…