Η επανάληψη μπορεί να είναι μητέρα της μάθησης όμως μπορεί να είναι ταυτόχρονα και το μεγαλύτερο στοίχημα για την αναστήλωση – ανακατασκευή του ιστορικού πέτρινου γεφυριού της Πλάκας.
Από το τέλος της προηγούμενης εβδομάδας ξεκίνησαν κάποιες πρώτες απαραίτητες εργασίες που κατατείνουν στην θεμελίωση των πασσάλων στο ανατολικό βάθρο της γέφυρας.
Μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου και για όσο διάστημα επιτρέψει ο καιρός και φυσικά το ποτάμι, θα γίνουν οι απαραίτητες εργασίες ώστε από την ερχόμενη άνοιξη, να ξεκινήσει το κύριο στάδιο της αναστήλωσης. 
Καθοριστικός σε αυτή τη διαδικασία ο ρόλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου με τον πρόεδρο της Διοικούσας Επιτροπής Χρήστο Παπαβρανούση να απορρίπτει τους όρους της ανακατασκευής ή της απομίμησης αλλά να χρησιμοποιεί αυτόν της «επανάληψης» της αρχικής μορφής του γεφυριού.
Κομβικό σημείο στην διαδικασία αναμένεται να είναι το εάν θα χρησιμοποιηθούν και με ποιον τρόπο τα δύο μεγάλα τμήματα της γέφυρας που θα παραμείνουν και το φετινό χειμώνα στην κοίτη και θα ανασυρθούν την ερχόμενη άνοιξη.
«Θα ανασυρθούν με προσοχή έτσι ώστε να διαπιστώσουμε εάν υπάρχει η δυνατότητα διατήρησης όσο γίνεται μεγαλύτερων τμημάτων, για τη νέα γέφυρα που θα κατασκευαστεί. Αυτό θα εξαρτηθεί από την κατάστασή τους και από το πόσο μπορούμε να τα εμπιστευθούμε για να τα εντάξουμε στη νέα κατασκευή», τόνισε ο κ. Παπαβρανούσης.

Στοίχημα, η ανακατασκευή 
πέτρα – πέτρα
Οι τεχνικές και οι δεξιότητες των παλιών μαστόρων αλλά και του πρωτομάστορα του γεφυριού της Πλάκας Κ. Μπέκα έχουν βρεθεί στο επίκεντρο των αναλύσεων από τον κλάδο των μηχανικών και του τεχνικού κόσμου τους τελευταίους μήνες. «Είναι στοίχημα να επαναλάβουμε τη δουλειά, με την τεχνική και την δεξιότητα των παλιών μαστόρων που θα μας δώσουν και το τελικό αποτέλεσμα. Πέτρα – πέτρα θα πρέπει να προχωρήσουμε για να φτάσουμε στην αρχική μορφή της γέφυρας. Βγάζουμε το καπέλο στους παλιούς μαστόρους και για τις γνώσεις τους και για την ευσυνειδησία τους», σημείωσε χαρακτηριστικά για να προσθέσει πάντως ότι η εποχή κατασκευής του γεφυριού, ήταν μία περίοδος κατά την οποία είχαν προχωρήσει τα υπολογιστικά – τεχνικά μοντέλα σε ολόκληρη την Ευρώπη.
«Το 1860 δεν υπήρχαν τόσα στεγανά όσα παλαιότερα και οι γνώσεις αυτές ταξίδευαν σε ολόκληρο τον κόσμο. Προφανώς μπόρεσαν με κάποιον τρόπο να φτάσουν και στην περιοχή και να αναγνωστούν από τους μαστόρους. Το γεφύρι δεν έγινε στην παλαιολιθική εποχή, ώστε να κάνουμε σήμερα ότι ανακαλύπτουμε την πυρίτιδα, αλλά σε μία εποχή που είχαν προχωρήσει σημαντικά οι κατασκευές», ανέφερε ο πρόεδρος του ΤΕΕ.