Την ανάγκη για την προάσπιση της δημοκρατίας και της ελευθερίας, προέταξε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος στην ομιλία του κατά τις εκδηλώσεις μνήμης για τα 212 χρόνια από το ολοκαύτωμα των Σουλιωτών στην Μονή Σέλτσου χθες το πρωί.
Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας υποδέχτηκαν στη Μονή Σέλτσου ο Μητροπολίτης Αρταίων κ. Ιγνάτιος, η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη και εκπρόσωποι των τοπικών αρχών και ακολούθησε δοξολογία στην Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου και επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο του Αγώνα των Σουλιωτών. Στη συνέχεια ο κ. Παυλόπουλος απέδωσε τιμές ρίχνοντας ένα δάφνινο στεφάνι στο βάραθρο της θυσίας.
Επίσης με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Γεωργίου Καραϊσκάκη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανακηρύχθηκε σε επίτιμο δημότη.
Οι εκδηλώσεις στο χώρο της Μονής ολοκληρώθηκαν με μουσικό δρώμενο με την Ευανθία Ρεμπούτσικα και το Μουσικό Σχολείο Άρτας ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επισκέφθηκε σύμφωνα με το πρόγραμμα και το ιστορικό γεφύρι του Κοράκου στην κοιλάδα του Αχελώου.

Ο Πρ. Παυλόπουλος
Στην αντιφώνησή του κατά την εκδήλωση για την ανακήρυξή του σε επίτιμο δημότη, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σημείωσε: «Σ’ αυτό τον Δήμο, που φέρει το ιστορικώς «βαρύ» όνομα μιας από τις πιο εμβληματικές μορφές της Εθνεγερσίας του 1821, του Γεωργίου Καραϊσκάκη, η έννοια της ελευθερίας, υφ’ όλες της τις εκφάνσεις κι εκδοχές, αποκτά το πραγματικό της νόημα. Γι’ αυτό και ο επίζηλος τίτλος του Επίτιμου Δημότη που μου απονείματε, υπό την ιδιότητά μου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, έχει για μένα έναν ιδιαίτερο συμβολισμό: Εκείνον της πηγής έμπνευσης αλλά και της παρακαταθήκης χρέους που πρέπει να με καθοδηγούν κατά την άσκηση των καθηκόντων μου καθ’ όλη την διάρκεια της θητείας μου, και όχι μόνον. Πολλώ μάλλον όταν, όπως θα τεκμηριώσω στη συνέχεια, εμείς οι Έλληνες οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε την ελευθερία όχι μόνον ως τρόπο ζωής, ο οποίος μας συνοδεύει κατά την ροή της μακραίωνης ιστορίας μας δοθέντος ότι μη Ελεύθερος Έλληνας συνιστά ιστορική contradictio in adjecto. Αλλά και ως υπαρξιακό, κυριολεκτικώς, αγαθό για ολόκληρη την ανθρωπότητα ιδίως δε για την ευρωπαϊκή μας οικογένεια, το οποίο τελεί σήμερα πολλαπλώς εν κινδύνω».
Κάνοντας αναφορά στην ιστορία της περιοχής σημείωσε: «Λίγο δρόμο από εδώ, μετρά καρτερικά την ιστορική και θρησκευτική μας διαδρομή η Μονή Σέλτσου, ταγμένη να θυμίζει, κάθε 23 Αυγούστου, τα εννιάμερα από την Κοίμηση της Θεοτόκου. Χτισμένη ως μετόχι της Μονής Ροβέλιστας το 1697, η Μονή Σέλτσου αποτελεί τυπικό δείγμα μονόκλιτης καμαροσκεπαστής βασιλικής αθωνίτικου τύπου, που αγιογραφήθηκε υπέροχα από τον σεπτό ιερέα Νικόλαο και τα παιδιά του με «κρητική» τεχνοτροπία, η οποία παραπέμπει –φυσικά τηρουμένων των αναλογιών- στις ρίζες που έθρεψαν το αθάνατο ζωγραφικό «δένδρο» του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου.
Όμως η ιστορική μοίρα επέλεξε η Μονή Σέλτσου να γίνει γνωστή στο διηνεκές όχι τόσο ως εκκλησιαστικό μνημείο, αλλά ως μνημείο ελευθερίας. Μετά την συνθήκη της 12ης Δεκεμβρίου 1803, όταν το Κακοσούλι ύστερα από την εποποιία που έγραψε το Κούγκι παραδόθηκε στον Αλή Πασά, οι Σουλιώτες άρχισαν να εγκαταλείπουν την εστία τους για να ζήσουν ελεύθεροι. Τα Χριστούγεννα του 1803 ανέβηκαν στη Μονή Σέλτσου 1148 Σουλιώτες, υπό την ηγεσία των Κίτσου και Νότη Μπότσαρη, που μαζί με άλλους κατατρεγμένους της περιοχής έφτασαν τον αριθμό των 1400 ψυχών, από τους οποίους μόνον οι 500 ήταν ικανοί να φέρουν όπλα. Από τις 12 Ιανουαρίου 1804 οι οχυρωμένοι στη Μονή Σέλτσου Σουλιώτες και άλλοι άρχισαν να υφίστανται την πολιορκία του Αλή Πασά, στου οποίου το στράτευμα συμμετείχαν, δυστυχώς, και Έλληνες μισθοφόροι του. Η αντίσταση υπήρξε, κυριολεκτικώς, ηρωϊκή, όπως μαρτυρούν μεταξύ άλλων ο «Σιδερένιος», ο σιδηρούς Σταυρός που έμπηξαν οι αγωνιστές στο σημείου όπου δόθηκε η κυριότερη νικηφόρα μάχη, καθώς και «το πήδημα της καπετάνισσας», απ’ όπου ρίχθηκε στον γκρεμό ως σύμβολο ελευθερίας και αυτοθυσίας η Λένω Μπότσαρη»
«Στην άνιση φονική μάχη της Μονής Σέλτσου άλλοι Σουλιώτες σκοτώθηκαν, άλλοι αιχμαλωτίσθηκαν –όπως ο Νότης Μπότσαρης, η γυναίκα του Χριστίνα και τα παιδιά του Κίτσου Μπότσαρη Κωνσταντίνος, Δέσποινα και Αγγελική- και άλλοι, για να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού, γκρεμίσθηκαν αυτοβούλως σε βάραθρο 300 μέτρων, αφήνοντας τα κορμιά τους στον Αχελώο και αναδεικνύοντας την Μονή Σέλτσου σε νέο, περισσότερο πολύνεκρο, Ζάλογγο», συμπλήρωσε. Για το θέμα της ελευθερίας ανέφερε: «Στο πλαίσιο της διεθνούς κοινότητας, κατ’ εξοχήν δε της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σήμερα η ελευθερία διατρέχει θανάσιμους κινδύνους. Κυριότεροι απ’ αυτούς είναι:
Πρώτον η τρομοκρατία, ιδίως η τζιχαντιστική, η οποία διαπράττει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και σπέρνει τον φόβο. Ας μην ξεχνάμε ότι ο φόβος είναι ο κυριότερος εχθρός της δημοκρατίας. Κι έναντι του φόβου η ελευθερία και η «δίδυμη» αδελφή της, η δημοκρατία, έχουν χρέος ν’ απαντήσουν υπό όρους ανυποχώρητης υπεράσπισης του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Και, δεύτερον, η «επέλαση» της άναρχης οικονομικής παγκοσμιοποίησης, η οποία επιχειρεί να επιβάλλει την επικυριαρχία του «οικονομικού» επί του «θεσμικού», δηλαδή την χωρίς δημοκρατικώς νομιμοποιημένους κανόνες επικράτηση των «αθέμιστων» αγορών επί των δημοκρατικώς νομιμοποιημένων κρατικών, lato sensu, οργάνων. Και το χειρότερο είναι ότι αυτή η «εκστρατεία» επικυριαρχίας οδηγεί, καταφανώς και αποδεδειγμένως, στην αχαλίνωτη διεύρυνση των ανισοτήτων, οι οποίες υπονομεύουν τα θεμέλια του κοινωνικού ιστού και προοιωνίζονται καταστροφικές κοινωνικές εκρήξεις». Ο επικεφαλής της ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, Τζιάνι Πιτέλα σε μήνυμα που απέστειλε, διαβεβαιώνει προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πως «σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό η Ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είμαστε δίπλα σας και θα σας υποστηρίξουμε στις προσπάθειές σας για την ανάκαμψη, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη».

Για το Γεφύρι Κοράκου
Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας επισκεπτόμενος το ιστορικό γεφύρι του Κοράκου δήλωσε: «Κάποτε αυτή η γέφυρα ένωνε τις δύο όχθες του Αχελώου, σημάδι ενότητας και συνέχειας του τόπου. Κατά την διάρκεια του Εμφυλίου αυτή η γέφυρα ανατινάχθηκε. Έχουμε χρέος για λόγους ιστορικούς να την ξαναφτιάξουμε για να δείξουμε ότι για πάντα οι Έλληνες μένουν ενωμένοι, ιδίως σε αυτή την κρίση. Γιατί μόνο ενωμένοι μπορούμε να υπερβούμε κάθε κρίση, και να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του πεπρωμένου το οποίο μας ανήκει».
Η Όλγα Γεροβασίλη 
για τη Μεσοχώρα
Ο αγώνας για τη δημοκρατία και την ελευθερία είναι διαρκής, ανέφερε η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη, σε δηλώσεις της. 
Η κ. Γεροβασίλη απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις, είπε ακόμα ότι πρόθεση της κυβέρνησης είναι να λειτουργήσει το φράγμα της Μεσοχώρας, το οποίο θα παρέχει φθηνή ενέργεια στη χώρα, αλλά ταυτόχρονα θα δώσει ζωή σε μία πανέμορφη περιοχή που αξίζει να αξιοποιηθεί. Ειδικότερα, η κυβερνητική εκπρόσωπος είπε ότι πρόκειται για ένα σημαντικό έργο, που αποτελεί αίτημα για την Ήπειρο και τη Θεσσαλία και το οποίο, αν και έχει ολοκληρωθεί, δεν λειτούργησε ποτέ.
«Η απόφαση της κυβέρνησης είναι να λειτουργήσει και στο αμέσως επόμενο διάστημα να ξεκινήσουν οι διαδικασίες» είπε και αναφέρθηκε και στο ζήτημα που αντιμετώπισε ο υπουργός Πάνος Σκουρλέτης, που βρέθηκε απέναντι σε αντιφατικές μελέτες αναφορικά με τον οικισμό, αν δηλαδή θα πρέπει να εκκενωθεί στο σύνολό του ή ένα τμήμα του, αφού στην περιοχή θα γίνει τεχνητή λίμνη. Ανέφερε δε ότι το υπουργείο έχει αναθέσει σε πανεπιστήμιο την εκπόνηση νέας μελέτης, η οποία θα δώσει οριστική λύση στο ζήτημα, ώστε αμέσως μετά, να δρομολογηθούν οι εξελίξεις.
Όπως είπε η κ. Γεροβασίλη, το έργο θα δώσει φθηνή ενέργεια στη χώρα και παράλληλα, θα αξιοποιηθεί το ανθρώπινο δυναμικό της περιοχής.
Ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας, Κώστας Αγοραστός ανέφερε από την πλευρά του ότι η κυβέρνηση είναι στη σωστή κατεύθυνση και υπογράμμισε ότι η Θεσσαλία έχει δώσει αγώνα για το έργο, που θα προσφέρει στην εθνική οικονομία και στη ΔΕΗ 25 εκατ. ετησίως και παράλληλα θα λειτουργήσει αντιπλημμυρικά για την περιοχή.