Δεν ικανοποιεί τη Δημοτική Αρχή Ιωαννίνων ο τρόπο που επέλεξε η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της λειτουργίας των Τεχνικών Συμβουλίων και εκφράζει τη διαμαρτυρία της με ανακοίνωση που εξέδωσε χτες, θυμίζοντας ότι το πρόβλημα αυτό δημιουργούσε τεράστιες καθυστερήσεις στις εγκρίσεις μελετών και εκτιμώντας ότι η λύση που επιλέχθηκε δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα.
Η Δημοτική Αρχή Ιωαννίνων, όπως σημειώνεται,  έγκαιρα διαπίστωσε την αδυναμία συγκρότησης του Τεχνικού Συμβουλίου του Υπ. Εσωτερικών, λόγω νομικών προβλημάτων. Η διαπίστωση αυτή προήλθε από το γεγονός ότι εκκρεμούσε σχεδόν ένα χρόνο η έγκριση της μελέτης του μεγάλου  έργου της ΔΕΥΑΙ για την επέκταση του δικτύου αποχέτευσης από το Συμβούλιο Τεχνικών Έργων του Υπουργείου Εσωτερικών. Το ίδιο συνέβαινε και με πολλά έργα σ’ όλη την Ελλάδα. 
Ο Δήμαρχος, Θωμάς Μπέγκας παρενέβη τόσο στο Υπουργείο Εσωτερικών, όσο  και στην Κ.Ε.Δ.Ε. και εγγράφως και επιχειρηματολογώντας τεκμηριωμένα  για τη λύση του προβλήματος, πρότεινε την μεταφορά της αρμοδιότητας στα Τεχνικά Συμβούλια  των Περιφερειών. 
Και ενώ, όπως αναφέρει ο Δήμος, στο αρχικό σχέδιο του νομοσχεδίου «σκούπα» του Υπ. Εσωτερικών, το οποίο δόθηκε προς διαβούλευση, αποτυπωνόταν στο άρθρο 139 η λογική αυτή, μεταφέροντας την αρμοδιότητα στα Τεχνικά Συμβούλια των Περιφερειών και την τελική έγκριση έδινε η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, στην εξέλιξη υπήρξε ένας αναιτιολόγητος αιφνιδιασμός, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται.
«Με έκπληξή η Δημοτική Αρχή διαπίστωσε ότι στο Ν. 4407/16, που αφορά ρύθμιση θεμάτων αρμοδιότητας Υπ. Εθνικής Άμυνας (!!!!!) και άλλες διατάξεις, συμπεριλήφθη τροπολογία σύμφωνα με την οποία η αρμοδιότητα των εγκρίσεων των μελετών μεταβιβάζεται στην αρμόδια υπηρεσία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ύστερα από σύμφωνη γνώμη Τεχνικού Συμβουλίου που συγκροτείται στην έδρα κάθε Αποκεντρωμένης Διοίκησης με απόφαση του Συντονιστή της ή του ασκούντος καθήκοντα Γενικού Γραμματέα», αναφέρει στην ανακοίνωσή της η Δημοτική Αρχή Ιωαννίνων που υποστηρίζει πως το γεγονός αυτό δεν διευκολύνει καθόλου τις εξελίξεις σε σχέση με τις εγκρίσεις μελετών, διότι θα απαιτηθεί σημαντικός χρόνος για τη συγκρότηση του νέου οργάνου, άρα και σημαντικές νέες καθυστερήσεις. Ταυτόχρονα η επιλογή να μεταβιβαστεί μια ακόμη αρμοδιότητα στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις –δηλαδή σε έναν φορέα του κεντρικού κράτους – και όχι στις Περιφέρειες – δηλαδή σε έναν φορέα της Αυτοδιοίκησης- δεν συνάδει με τη λογική της αποκέντρωσης της Διοίκησης, καταλήγει.