Η απάντηση του Πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη στον συνάδελφο Γιώργο Γιαννάκη που του υπέβαλε ερώτηση στη συνέντευξη Τύπου της ΔΕΘ, ότι «θα τα πούμε σύντομα στο Καλπάκι» δεν πήγαινε στις επετειακές εκδηλώσεις της 28ης Οκτωβρίου…

Γιατί προς το παρόν αυτό υποθέσαμε οι περισσότεροι καθώς επίκειται και η υπογραφή της σύμβασης για τον άξονα Γιάννενα – Κακαβιά, επομένως θα ήταν μία καλή ευκαιρία ο συνδυασμός και των δύο…

Από αυτά που μαθαίνουμε προκύπτει, ότι εκτός του Προέδρου της Βουλής κ. Τασούλα που θα παραστεί στις εκδηλώσεις από την παραμονή κιόλας της 28ης Οκτωβρίου, με την εκδήλωση στο Καλπάκι για την Αναπαράσταση της Μάχης του Καλπακίου, παρών θα είναι και ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Τσακλόγλου…

Ο οποίος και θα εκπροσωπήσει την Κυβέρνηση. Δεν τη λες και στον υψηλότερο βαθμό την εκπροσώπηση αυτή, για την Κυβέρνηση…

Ίσως να υπάρχει κάποιος λόγος ή μία δυσαρέσκεια προς κάποιους και να υπάρχει αναζήτηση του τρόπου με τον οποίο μπορεί να εκφραστεί…

Αυτή η ιστορία στο μεταξύ με τη δημόσια διαβούλευση για τις ΜΠΕ έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας πρέπει να σταματήσει το συντομότερο…

Και αυτό θα σταματήσει εάν κάποια στιγμή – που δεν το πιστεύουμε βέβαια πως θα γίνει – η χώρα αποκτήσει χωροταξικό για τις ΑΠΕ…

Ακούμε χρόνια από διάφορους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης να λένε ότι δε μπορούν να δεχθούν σε γη υψηλής παραγωγικότητας να χωροθετούνται ή να αδειοδοτούνται και να λειτουργούν φωτοβολταϊκά πάρκα…

Παρόλα αυτά και παρά τη νομοθεσία που είναι σαφής και ξεκάθαρη για αυτό εδώ και πολλά χρόνια, γίνεται και μάλιστα με προοδευτική ένταση…

Και διαβάζουμε ότι ο νέος υπουργός Αγρ. Ανάπτυξης κ. Τσιάρας δήλωσε το ίδιο, ότι δε μπορεί να δεχτεί ότι σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις, σε περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί ως γη υψηλής παραγωγικότητας, χωροθετούνται φωτοβολταϊκά πάρκα…

Καλά κι εμείς δεν το δεχόμαστε, αλλά εμείς δε μπορούμε να το αποτρέψουμε… Αυτός όμως;

Μία επισήμανση που θέλαμε να κάνουμε εδώ και καιρό και ας τη λάβει υπόψιν της και η Τροχαία, κυρίως όμως να την προσέξουν – αν θέλουν – οι διανομείς με τα μηχανάκια στην πόλη μας…

Επειδή τη δουλειά αυτή την έχουμε κάνει για χρόνια, από το 1994 μέχρι το 2001, χειμώνα – καλοκαίρι όπως πολλές φορές έχουμε γράψει, τα παιδιά αυτά τα αντιμετωπίζουμε με πολύ μεγάλη κατανόηση και σεβασμό γιατί ξέρουμε τι συνθήκες αντιμετωπίζουν…

Αυτό όμως που παρατηρούμε ολοένα και συχνότερα στην πόλη μας τουλάχιστον, σε βαθμό που να καθίσταται σχεδόν κανόνας, είναι η μεγάλη συχνότητα και η ευκολία με την οποία κινούνται αντίθετα σε μονόδρομους!

Κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο πρωτίστως για τους ίδιους και φυσικά και για τους κινούμενους με Ι.Χ ή δίκυκλα κανονικά στο ρεύμα κυκλοφορίας όπως φυσικά και για τους πεζούς…

Και μάλιστα κάποιοι είναι και… τσαμπουκαλεμένοι αν τύχει και τους κάνεις κάποιο νόημα με τα φώτα ή πατήσεις την κόρνα ή αν τους πεις ευγενικά, ότι κινούνται αντίθετα σε μονόδρομο…

Η απάντηση ότι «είμαι στη δουλειά και τρέχω για το μεροκάματο» δε στέκει, γιατί και ο πεζός μπορεί να είναι ή να πηγαίνει στη δουλειά του και ο οδηγός του Ι.Χ το ίδιο και ο δικυκλιστής επίσης…

Δεν υπάρχει λογική στο ότι όποιος πηγαίνει ή βρίσκεται εν ώρα εργασίας έχει το «ελεύθερο» να κινείται αντίθετα στο μονόδρομο ή να γράφει στα παλιά του τα παπούτσια την σήμανση στους δρόμους…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ