Όσο μπορούμε καλύτερα
Υπάρχει ένας παραλληλισμός πια μεταξύ της κοινωνικής αδράνειας, της μονοκρατορίας ισχυρών πολιτικών για το πώς θα πάνε τα πράγματα και των ατομικών συμπεριφορών των πολλών που δεν μπορούν να δουν καμία έννοια σε λέξεις όπως «κοινό» και «συλλογικότητα». Στην πράξη είναι μία συνθήκη ήττας. Εξηγούμαι. Η κοινωνική αδράνεια είναι μία κατάσταση σχεδόν παγιωμένη. Δεν…